Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/14194 Esas 2019/8141 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/14194
Karar No: 2019/8141
Karar Tarihi: 17.09.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/14194 Esas 2019/8141 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, müvekkiline ait iş yerinde çıkan yangın nedeniyle davalı nezdindeki yangın poliçesi ile sigortalı iş yerinin yandığını ve ödenmeyen sigorta tazminatı için davalı aleyhine dava açtıklarını belirtmiştir. 2010/234 Esas, 2011/160 Karar sayılı dosyanın kesinleştiğini ve 361.323,00 TL’nin faiziyle birlikte tahsil edildiğini, ancak tazminatın geç ödenmesinden dolayı faiz ile karşılanmayan ek zararlara uğradıklarını ifade ederek davalıdan asgari 25.000,00 TL maddi tazminatın davalı tarafın temerrüte düştüğü tarihten itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsili talep etmiştir. Davalı ise davanın reddini savunmuştur. Mahkeme ise davalının yangından sonra hasar tazminatının büyük bir kısmını hemen ödediğini, geriye kalan zararının ise yargılamayı gerektirdiğini belirtmiş ve davanın reddine karar vermiştir. Temyiz eden davacı vekilinin tüm itirazları reddedilmiş ve hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddesi: Ticaret Kanunu Madde 130-140

17. Hukuk Dairesi 2016/14194 E. , 2019/8141 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 2005 yılında müvekkili şirkete ait davalı nezdinde yangın poliçesi ile sigortalı iş yerinde çıkan yangın nedeniyle iş yerinin yandığını, ödenmeyen sigorta tazminatı için davalı aleyhine açılan İstanbul 3. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2010/234 Esas, 2011/160 Karar sayılı dosyasının kesinleştiğini, davanın ıslah ile arttırılan 361.323,00 TL’sinin faiziyle birlikte Bakırköy 13. İcra Müdürlüğünün 2011/6001 sayılı dosyası ile 2013 yılında tahsil edilmesine rağmen aradan geçen 7 seneyi aşkın dava süresi içinde müvekkili şirketin tazminatın geç ödenmesinden dolayı faiz ile karşılanmayan ek zararlara uğradığını, bu zararın tazmini için iş bu davayı açmak zorunda kaldıklarını belirterek müvekkilinin munzam zararının değerinin tam ve kesin olarak belirlenebilmesinin mümkün olduğu anda artırılmak üzere asgari 25.000,00 TL maddi tazminatın davalı tarafın temerrüte düştüğü tarih olan 13/05/2005 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre, davalının yangından sonra davacıya hasar tazminatının büyük bir kısmını hemen ödediği, geriye kalan zararının ise poliçe
kapsamında olup olmadığının yargılamayı gerektirdiği, davacının alacağını geç elde etmesinin yargılamanın uzamasından kaynaklandığı, yargılamanın uzamasında ise davalının bir kusuru olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 15,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 17/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.