Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1774 Esas 2020/6235 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1774
Karar No: 2020/6235
Karar Tarihi: 23.11.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1774 Esas 2020/6235 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir koruma tedbiri nedeniyle tazminat davasında verilmiştir. Davacının talebi kısmen kabul edilerek 8.102,55 TL maddi, 10.500 TL manevi tazminat davacıya verilmesine karar verilmiştir. Davacının manevi tazminatı, davacının sosyal ve ekonomik durumu, suçun niteliği, tutuklama süresi gibi faktörler göz önüne alınarak tayin edilmiştir. Ancak, davalı vekilinin temyiz itirazlarından biri olan vekalet ücreti konusu hakkında hüküm verilirken bu konunun maddi tazminat kapsamında değerlendirilemeyeceği göz ardı edilmiştir. Bu sebeple hüküm bozulmuş ve vekalet ücreti konusu yeniden ele alınarak hüküm aynı şekilde onanmıştır. Kanun maddeleri olarak 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri kullanılmıştır.
12. Ceza Dairesi         2019/1774 E.  ,  2020/6235 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
    Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
    Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 8.102,55 TL maddi, 10.500 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 22.05.2015 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine


    Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilen manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin edildiği anlaşıldığından tebliğnamenin bu yöndeki bozma isteyen görüşüne iştirak edilmemiştir.
    Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Vekalet ücreti, yargılama giderleri kapsamında olup, bu hakkın asıl davadan bağımsız olarak dava konusu yapılamayacağı ancak ait olduğu davada hüküm altına alınması gereken ve ilgili davada temyizen incelenebilecek haklardan olduğundan, ceza davasında ödenmeyen vekalet ücretinin, maddi tazminat kapsamında ayrıca dava konusu edilemeyeceği, kaldı ki beraat kararında davacı lehine 3.000 TL vekalet ücreti ödenmesine karar verildiği, bu kapsamda vekalet ücretine dayalı zararın maddi tazminat kapsamında değerlendirilemeyeceğinin gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinde yer alan “ tazminat ile davacı lehine beraate ettiği mahkeme tarafından hükmolunan 3.000 TL vekalet ücretinin toplamından oluşan 8.102,55 TL maddi ” ibarelerinin çıkartılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.