Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5780 Esas 2019/13628 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5780
Karar No: 2019/13628
Karar Tarihi: 18.09.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5780 Esas 2019/13628 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık olayıyla ilgili olarak verilen bir kararı incelemiştir. Sanığa hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak sanık, temyiz başvurusunda bulunmuştur. Mahkeme, sanığın temyiz istemi süresinde olduğunu kabul etmiş ve kararı bozmuştur.
Mahkeme, gözden geçirilen kanun maddeleri arasında TCK'nın 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin 24/11/2015 tarihli kararı bulunmaktadır. Ayrıca, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi de incelenmiştir.
Mahkeme, kararın bozulmasının nedenlerini şöyle açıklar:
1) Suçun uzlaşma kapsamına alındığı için, uzlaştırma işlemi yapılmalı ve sonucuna göre sanığın hukuki durumu değerlendirilmelidir.
2) Sanığın gerçekleştirdiği tazmin veya iade belgesi bulunmamaktadır. Ancak mağdurun ifadesinde kısmi bir iadenin gerçekleştiği belirtilmektedir. Bu nedenle, kısmi iade halinde etkin pişmanlık hükümlerinin sadece kısmi iadeyi gerçekleştiren failin yararlanabileceği göz önünde bulundurulmalıdır.
3) Gerekçeli kararın başlığı suç tarihini yanlış belirttiği için karar bozulmalıdır.
Kanun Maddeleri: TCK'nın 53. ve 168. maddeleri, An

2. Ceza Dairesi 2019/5780 E. , 2019/13628 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Karar tarihinde ...No’lu ...Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanığa hükmün 16/06/2015 tarihinde yüze karşı tefhim edildiği, ancak cezaevinde bulunan sanığa yasa yolu bildiriminde CMK"nın 263. maddesine göre yasa yolu başvurusunun gerçekleştirileceğinin belirtilmemesi nedeniyle, sanığın 24/06/2015 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Dosya içerisinde sanık tarafından gerçekleştirilmiş bir tazmin veya iadeye dair herhangi bir tutanağın bulunmadığı ancak, mağdurun kovuşturma aşamasında alınan ifadesinde, bir miktar kuponun iade edildiğini ancak paranın iade edilmediğini beyan etmesi karşısında, mağdur ...’ın duruşmaya çağrılıp anılan beyanı da kendisine hatırlatılarak iadenin ne zaman, ne şekilde, kim tarafından gerçekleştirildiği sorularak, sanık tarafından gerçekleştirilmiş herhangi bir rızai iadenin bulunup bulunmadığının araştırılması, kısmi iadenin bulunması ve mağdurun da gerçekleşen kısmî iade nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rızasının bulunması halinde, kısmi iade halinde etkin pişmanlık hükümlerinden sadece kısmi iadeyi gerçekleştiren failin yararlanabileceği de gözetilerek, kovuşturma başlamadan önce kısmi iadede bulunulmuş ise 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4. maddesinin uygulanması, aksi halde aynı Kanunun 168/2-4. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
3- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 23/09/2014 yerine 12/10/2014 olarak yanlış yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18/09/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.