Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/10532 Esas 2018/644 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10532
Karar No: 2018/644
Karar Tarihi: 15.01.2018

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/10532 Esas 2018/644 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından mahkum edildi. Mala zarar verme suçuna yönelik temyiz istemi reddedildi. Ancak hırsızlık suçuna yönelik temyiz istemi kabul edildi. Anayasa Mahkemesi'nin kararı nedeniyle, sanığın seçme ve seçilme ehliyeti ile diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılması hükmü iptal edildi. Bu nedenle, hükmün bozulmasına karar verildi ve sanığın cezası düzenlendi. Mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar, sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından yoksun bırakılması karara bağlandı. Kanun maddeleri olarak, 5219 sayılı CMUK'nun 305/1. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53. madde 1. fıkra b. bendi ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi öne çıktı.

13. Ceza Dairesi 2016/10532 E. , 2018/644 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükme esas alınan cezanın nevi ve miktarına göre, 21.7.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Yasanın 3/B maddesi ile değişik CMUK"nun 305/1. maddesi gereğince suç ve hüküm tarihine göre temyiz yeteneği bulunmadığından, CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ..."ın temyiz isteğinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün” çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. Fıkrası uyarınca cezanın infazı
tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.