Yüksek Adalet Bakanlığının, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan suça sürüklenen çocuk ... hakkında İstanbul 3. Çocuk Mahkemesince 11.10.2016 tarihli 2016/84 E. 2016/493 K. sayılı mahkûmiyet kararının kanun yararına bozulmasına ilişkin talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 08.03.2017 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A)Konuyla İlgili Bilgiler:
Suça sürüklenen çocuk ...’un 13.03.2010 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle İstanbul 3. Çocuk Mahkemesinin 12.03.2015 tarihli 2014/698 E. 2015/157 K. sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına kararı 07.04.2015 tarihinde kesinleşmiş, sanık tarafından denetim süresi içinde 09.04.2015 tarihinde işlediği ikinci suç nedeniyle İstanbul 54. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.02.2016 tarihli 2015/213 E. 2016/69 K. sayılı kararı 02.02.2016 tarihinde kesinleşen mahkûmiyet hükmünden sonra ihbarda bulunulması üzerine, mahkemece duruşma açılarak yapılan yargılama sonucunda, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı kaldırılarak, sanık hakkında 11.10.2016 tarihli 2016/84 E. 2016/643 K. sayılı kararı ile mahkûmiyet hükmü verildiği,
Anlaşılmıştır.
B)Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, “Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 03/02/2014 tarihli ve 2013/23474 esas, 2014/2417 sayılı ilamında da belirtildiği üzere: 5271 sayılı Kanun"un 231/8. maddesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve zamanaşımının denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, somut olayımızda suça sürüklenen çocuk hakkında İstanbul 3. Çocuk Mahkemesinin 12/03/2015 tarihli ve 2014/698 esas, 2015/157 sayılı ilamına konu ilk kararın itiraz edilmeksizin 07/04/2015 tarihinde kesinleştiği, İstanbul 54. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/02/2016 tarihli ve 2015/213 esas, 2016/69 sayılı kararına konu 2. suçun ise 09/04/2015 tarihinde işlendiği ve söz konusu bu kararın 02/02/2016 tarihinde kesinleştiği gözetildiğinde, sanık hakkında duran zamanaşımı süresinin 09/04/2015 tarihinde yeniden işlemeye başladığı, suçun işlendiği 13/03/2010 tarihi göz önüne alındığında, kararın verildiği 11/10/2016 tarihi itibariyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 66/1-e, 66/2 ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu gözetilmeden sanığın mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek, İstanbul 3. Çocuk Mahkemesinin 11.10.2016 tarihli, 2016/84 esas ve 2016/493 karar sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C)Konunun Değerlendirilmesi:
Dosya içerisinde bulunan nüfus kaydında Şişli 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 25.07.2011 kesinleşme tarihli 2010/384 E. 2011/215 K. sayılı kararı ile sanığın yaşının 29.11.1995 iken 29.11.1992 olarak düzeltildiği, dolayısıyla sanığın 15-18 yaş grubunda olduğu; ancak mahkemece hüküm tarihinde sanığın suç tarihindeki düzeltilmemiş doğum tarihi olan 29.11.1995 tarihi esas alınarak sanık hakkında 12-15 yaş grubunda olduğu kabul edilerek uygulama yapıldığı ve kararın kesinleştiği anlaşılmıştır. Kanun yararına bozmanın sanığın aleyhine sonuç doğurmayacak olması karşısında; suça sürüklenen çocuk ...’un 13.03.2010 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle İstanbul 3. Çocuk Mahkemesince 12.03.2015 tarihinde verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı 07.04.2015 tarihinde kesinleşmiş, sanık tarafından 09.04.2015 tarihinde (denetim süresi içinde) sanığın kasıtlı bir suç işleyerek, İstanbul 54. Asliye Ceza Mahkemesince, 02.02.2016 tarihinde kesinleşen mahkûmiyet hükmünden sonra ihbarda bulunulması üzerine, mahkemece duruşma açılarak yapılan yargılama sonucunda, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı açıklanarak, sanık hakkında 11.10.2016 tarihinde mahkûmiyet hükmü verilmiş olup, suç tarihi olan 13.03.2010 ile mahkûmiyet hükmünün verildiği 11.10.2016 tarihleri arasında, durma ve zamanaşımının yeniden işlemeye başlama tarihleri itibariyle duran süre de eklendikten sonra, 5237 sayılı TCK’nın 66/1. (e)-2 ve 67/4. maddelerinde öngörülen zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşılmakla, kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
D) Karar:
Kanun yararına bozma isteği yerinde olduğundan; İstanbul 3. Çocuk Mahkemesinin 11.10.2016 tarihli ve 2016/84 esas ve 2016/493 karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA; Suçun işlendiği 13.03.2010 tarihinden, incelemeye konu hükmün verildiği 11.10.2016 tarihine kadar 5237 sayılı TCK’nın 66/1 (e)-2 ve 67/4 maddesinde öngörülen dava zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında VERİLEN CEZANIN KALDIRILMASINA, 5271 sayılı CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, dosyanın adı geçen Mahkemeye iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na gönderilmesine, 02.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.