MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda ve TCK"nın 53/1-c maddesinin de Kanunda öngörülen biçimde, infaz evresinde resen uygulanabileceği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
UYAP sisteminden yapılan sorgulamada, sanığın, tekerrüre esas alınan Antalya (Kapatılan) 5. Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/713 esas, 2010/1359 sayılı kararı ile tehdit ve hakaret suçlarından verilen hapis cezalarının, sanığın temyizi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 14/12/2015 tarihli 2013/30099 esas, 2015/39934 karar sayılı ilamı ile onanarak suç tarihinden sonra kesinleştiği ve 02/12/2016 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alınması karşısında, Antalya 23. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/44 esas, 2010/53 sayılı ek kararı ile uzlaşmanın sağlanması nedeniyle düşme kararı verildiğinden tekerrüre esas alınamayacağı anlaşılmakla birlikte sanığın adli sicil kaydında yer alan Manavgat 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/03/2009 tarihli 2008/580 esas, 2009/384 sayılı kararı ile 6136 sayılı Kanunun 13/1. maddesi gereğince hükmolunan 6000 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyetinin de mükerrirliğe esas olduğu belirlenerek bu mahkumiyetin tekerrüre esas alınması lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu husus, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası “Sanığın adli sicil kaydında yer Manavgat 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/03/2009 tarihli 2008/580 esas, 2009/384 sayılı kararı ile 6136 sayılı Kanun’un 13/1. maddesi gereğince verilen 6000 TL adli para cezasından dolayı mükerrir olduğu anlaşıldığından, TCK’nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.