MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Sanıklar hakkında, yakınan ...’e yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu bakımından zamanaşımı süresi içerisinde mahalinde işlem yapılması; sanıklar hakkındaki mahkumiyet hükmünün doğal sonucu olan TCK.nun 53.maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülerek yapılan incelemede;

Sanıklar hakkında, yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde, 5237 sayılı TCK’nın 149/1. maddesinin (a), (c) ve (h) bentleri ile uygulama yapıldığının anlaşılması karşısında; aynı Yasanın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken bu hususlar gözetilerek alt sınırdan uzaklaşılmaması karşı temyiz olmadığından; sanık ... hakkında, 5237 sayılı Yasanın 61. maddesine aykırı olarak, TCK’nun 168.maddesinin, aynı Yasanın 31.maddesinden önce uygulanması sonuç cezaya etkili görülmediğinden; anılan hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.

Ancak;

Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150/3. maddesi uyarınca, sanığın savunmasını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle, savunmana ödenen avukatlık ücretinin, sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘sanıklara ayrı ayrı yüklenen 693.-TL zorunlu müdafiilik giderine’ ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.