Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/12207 Esas 2021/2296 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12207
Karar No: 2021/2296
Karar Tarihi: 23.03.2021

Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/12207 Esas 2021/2296 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet kararı verdi. Sanık, on beş yaşından küçük bir mağdureyi arkadaşlarıyla birlikte cebir, tehdit, hile veya iradeyi etkileyen neden olmaksızın aracına alarak, gittikleri ağaçlık alanda darp ederek cinsel organını sokmaya çalıştı. Mağdurenin direnmesi üzerine yanlarına gelen tanıklar tarafından engellendi. Bu nedenle sanığın kullandığı cebrin çocuğun cinsel istismarı suçunun nitelikli halini oluşturduğu belirtildi. Sanık TCK’nın 103/2. maddesi gereğince temel cezanın yanı sıra 103/4. maddesi ile belirlenen artırılmış cezayı da çekmeliydi. Ayrıca, on beş yaşından küçük mağdurun cebir veya tehdit olmaksızın alıkonulmasına dayalı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu da sabit görüldü. Hükümler, kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle bozuldu. Kararda TCK’nın 103/2, 103/4, 109/1, 3-f ve 5. maddeleri yer almaktadır.

14. Ceza Dairesi 2016/12207 E. , 2021/2296 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, tanık anlatımları, savunma ile doktor raporları nazara alındığında, sanığın olay günü on beş yaşından küçük mağdureyi arkadaşlarıyla birlikte cebir, tehdit, hile veya iradeyi etkileyen neden olmaksızın aracına alıp, gittikleri ağaçlık alanda yalnız kaldıklarında darp ederek cinsel organını sokmaya çalıştığı ve mağdurenin direnerek yardım istemesi üzerine yanlarına gelen tanıklarca engellendiği tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, mevcut haliyle sanığın kullandığı cebrin çocuğun cinsel istismarı suçunun nitelikli halini oluşturması nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 103/2. maddesi ile belirlenen temel cezanın aynı Kanunun 103/4. maddesi ile artırılması ve on beş yaşından küçük mağdurenin cebir veya tehdit olmaksızın ağaçlık alana götürülerek alıkonulması şeklinde sübuta eren kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dolayı TCK’nın 109/1, 3- f, 5. maddeleri gereğince mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.