MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Sahte fatura düzenlemek suçundan; Beraat
Defter ve belgeleri ibraz etmemek suçundan; Mahkumiyet

I) Sanık hakkında "Defter ve Belgeleri İbraz Etmemek" suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz itirazlarının incelenmesinde;
UYAP sistemi üzerinden incelenen adli sicil kaydına göre, tekerrüre esas ve ertelemeye engel geçmiş hükümlülüğü bulunan sanık hakkında, cezanın ertelenmesine karar verilmesi ve tekerrür hükümlerinin uygulanmaması isabetsizlikleri aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;
Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nun 53. maddesinin uygulanmamış olması ve T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk,
Bozmayı gerektirmiş ise de yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 6723 sayılı yasayla değişik 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükme "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II) Sanık hakkında "Sahte Fatura Düzenlemek" suçundan verilen beraat hükmünün temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1- Akaryakıt Ticareti işi ile iştigal eden sanık hakkında 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediğinin iddia edilmesi, sanığın suçlamaları kabul etmeyerek maddi sıkıntı içinde bulunduğundan dolayı kazancına el konulduğu için banka aracılığıyla çalışmadığı ve satışlarını ve alışlarını peşin ve nakit yaptığı şeklindeki savunması ve tüm dosya kapsamı incelendiğinde; 19.07.2010 tarihli Vergi Suçu ve Vergi Tekniği Raporlarında belirtildiği üzere, sanığın mal alışların topluca tek kalemde gösterildiği, kayıtlarda belgelerin kime ait olduğu, belge tarih ve numaralarının belirtilmediği, mahsup-tediye fişlerinde bu kayıtların bulunmadığı, ödemelerle ilgili olarak banka ismi, havale, çek vb. bilgilere yer verilmediği, bu şekilde yıllık satış tutarının 2006 yılı için 13.679.062,08 TL, 2007 yılı için 9.986.306,35 TL olarak bildiren sanığın, yıllık alışlarının tamamına yakınının belgelendirilmemiş olması, Ba-Bs form analizlerinde ... A.Ş. ve Murat Kayman"dan alış olarak bildirilen 2006 yılında toplam 2.233.431 TL ve 2007 yılında toplam 2.112.766 TL"den başka alışlarının bildirilmemiş olması, mal alış kayıtlarının takip eden yevmiye kayıtlarında aynı tutarları içermesi gözönüne alınarak, sanığın alışların bir kısmının hayali olarak kayıtlara intikal ettirildiğinin kabulü gerektiği dikkate alındığında, satışlarının bir kısmının da gerçek olmadığı ve satış belgelerini kısmen sahte olarak düzenlenmiş olması nedeniyle, sanığın 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği ve üzerine atılı suçların sübuta erdiği gözetilmeden hatalı gerekçe ile sanığın beraatine karar verilmesi,
2- Sanık hakkında 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlenmekten kamu davası açılmasına rağmen, hangi yıla ilişkin olduğu belirtilmeden tek bir hüküm kurulması;
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 6723 sayılı yasayla değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.01.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.