Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/26894 Esas 2020/1757 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete ait işyerinde saha aktivite temsilcisi olarak 29/06/2011 tarihinde çalışmaya başladığını, iş sözleşmesinin işverence haklı neden olmaksızın feshedildiği 06/08/2013 tarihine kadar çalıştığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının haftada 45 saatin üzerinde fazla çalışmadığını, yıllık izinlerini, dini bayram tatilleri, ulusal bayram ve genel tatillerini kullandığını, davacının kendi isteği ile işyerini terk ettiğini beyanla davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan kanıtlar ve yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe :
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-HMK.’un 26. Maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Somut olayda davacı işçi dava dilekçesi ile haftanın 6 günü 09.00-19.00 saatleri arası çalıştığını ileri sürerek fazla çalışma ücreti alacağı talep etmiştir. Mahkemece davacının davacının talebi aşılarak haftanın 4 günü 09.00-19.00 saatleri arası 2 günü ise 09.00-22.00 saatleri arası çalıştığı kabulüne göre fazla çalışma ücreti alacağına hükmedilmiş ise de davacının çalışma düzenine ilişkin sürekli olarak saat 19.00’a kadar çalıştığına dair talebi değerlendirilmeksizin davacının talebi aşılarak yazılı şekilde karar verilmesi isabetli olmayıp, bozmayı gerektirmiştir..
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 06/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.