Tefecilik Yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/1075 Esas 2020/468 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1075
Karar No: 2020/468
Karar Tarihi: 09.06.2020

Tefecilik Yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/1075 Esas 2020/468 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında tefecilik suçundan açılan kamu davasında, mahkeme sanıkların suçu işlemediklerinin sabit olduğunu belirleyerek beraat kararı vermiştir. Ancak, başka bir sanık hakkında tefecilik suçundan açılan davada, mahkeme yetersiz gerekçelerle sanığın beraatine karar vermiş ve hatalı şekilde suç tarihi belirlenmiştir. Bu nedenle, bu beraat kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, bozma kararı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince uygulanmıştır.

9. Ceza Dairesi 2020/1075 E. , 2020/468 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik Yapmak
Hüküm : Beraat

Sanıklar hakkında tefecilik yaptıkları iddiasıyla açılan kamu davasında, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A) ... hakkında tefecilik suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi:
Yüklenen suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olduğu dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek Mahkemece kabul ve takdir kılınmış; katılan vekili ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan hükmün istem gibi ONANMASINA,
B) ... hakkında tefecilik suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi:
1-Sanık ... hakkında, kendisinden faiz talep ettiği iddiasıyla ihbarda bulunan ...’un ve sanık ...’e vade farkı ödeyeceği yönünde beyanda bulunan Süleyman Yüksel’in soruşturma aşamasındaki beyanları ve bu tanıkların mahkeme önünde dinlenmesi gerektiği, yine diğer tanıkların çelişkili ifadeleri, sanığın tefecilik yaptığı yönünde bilgi içeren 22.03.2011 tarihli kolluk tutanağı, sanığın evinde yapılan aramada çok sayıda senedin ele geçmesi ve vergi tekniği raporu göz önüne alındığında suçun tüm yasal unsurları ile sübut bulduğunun anlaşılması karşısında; tefecilik suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
2-Kabule göre de,
Gerekçeli kararda hatalı olarak gösterilen suç tarihinin tanık beyanlarıyla tespit edilen ödünç paranın en son verilme tarihi olan 31.12.2010 olarak gösterilmemesi,
Yasaya aykırı, katılan vekili ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.