İstanbul 7. Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı payı

..... ile ..... aralarındaki katkı payı davasının reddine dair İstanbul 7. Aile Mahkemesi"nden verilen 16.12.2013 gün ve 4/799 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı Nezahat vekili, boşanma ile birlikte açılan ve daha sonra tefrik edilen dava dilekçesindeki talebinde, boşanmaya hükmedildiği takdirde evlilik birliği içerisinde edinilen dava konusu 650 ada 14 parsel sayılı taşınmazın ve evliliğe ait diğer malların edinilmiş mallara ortaklık rejimine göre tasfiyesi yapılarak yarısının mülkiyetinin davacıya verilmesini istemiştir.
Davalı Bayram vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 19.08.1986 tarihinde evlenmiş, 06.11.2009 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin kararın kesinleşmesiyle, mal rejimi sona ermiştir (TMK"nun 225/2.m.) Sözleşmeyle başka mal rejimi seçilmediğinden, eşler arasında 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı (TKM"nin 170.m.), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar ise yasal edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir. (TMK"nun 202, 4722 s.Y.nın 10.m.).
1- Davacı tarafça dava dilekçesinde ve ilerleyen yargılama aşamalarında mal rejiminin tasfiyesi sonucunda ayın isteğinde bulunulmuştur. Mahkemece bu tür davalarda ayın istenemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Davanın söz konusu ön koşul yokluğundan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden davacı vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarına gelince; dava ön koşul yokluğundan reddedildiğine göre; hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 7/2. maddesinde düzenlenen “davanın dinlenebilmesi için kanunlarda öngörülen ön şartın yerine getirilmemiş olması ve husumet nedeniyle davanın reddine karar verilmesinde, davanın görüldüğü mahkemeye göre Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde yazılı miktarları geçmemek üzere üçüncü kısımda yazılı avukatlık ücretine

hükmolunur” hükmü gereğince davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, anılan hükümdeki düzenleme gözetilmeksizin fazla miktarda vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değilse de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden bozma sebebi yapılmamış, temyiz edilen hükmün vekalet ücretine ilişkin kısmının HUMK"un 438/7 (HMK 370) maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın (2) sayılı bentte açıklanan nedenle hüküm fıkrasının 3.bendindeki ""11.950"" TL rakamlarının hüküm fıkrasından çıkarılmasına, yerine ""1.320"" TL rakamlarının yazılmasına, HMK"nun 370/2. (HUMK"nun 438/7) maddesi uyarınca hükmün düzeltilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, sair temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve 24,30 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 13.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.