Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/32792 Esas 2017/97 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/32792
Karar No: 2017/97
Karar Tarihi: 16.01.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/32792 Esas 2017/97 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların \"kasten yaralama\" suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, mahkeme kararı temyiz edilmiş ve netice cezalarının yanlış belirlenmesi nedeniyle bozulmuştur. Ayrıca, mahkeme hükmünde ilk haksız hareketin kim tarafından yapıldığının kesin olarak belirlenememesi nedeniyle \"haksız tahrik\" hükümlerinin uygulanması gerektiği kabul edilmemiştir. Ayrıca, sanık hakkında verilen hapis cezalarının adli para cezasına çevrilip çevrilmeyeceği de karar yerinde değerlendirilmemiştir. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nin 86/1-3-e ve 62. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 230/1-d maddesi belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2015/32792 E. , 2017/97 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık ... hakkında müştekiler ... ve ..."ı kasten yaralama suçları nedeniyle hükümler kurulurken 5237 sayılı TCK"nin 86/1-3-e maddesi uyarınca belirlenen iki kez 1 yıl 6 ay hapis cezalarından aynı yasanın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken netice cezaların 1 yıl 3 ay hapis yerine 15 ay hapis olarak eksik belirlenmesi temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Her iki gruptan yaralıların bulunduğu, karşılıklı kavga şeklinde gelişen olayda, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin kesin olarak tespit edilemediği, bu durumun hükmün gerekçesinde de kabul edilmiş olması karşısında, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Hakkında lehine olan hükümlerin uygulanmasını talep eden sanık ... hakkında verilen kısa süreli hapis cezalarının 5237 sayılı TCK"nin 50/1. maddesinde gösterilen adli para cezası dışındaki seçenek yaptırımlardan birine çevrilip çevrilmeyeceğinin karar yerinde değerlendirilmemesi suretiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 230/1-d maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.