Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : CMK’nın 231/11 maddesi gereğince hükmün açıklanması ile, 2863 sayılı Kanunun 74/2, 62/1, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 2863 sayılı Kanunun 74/2, TCK’nın 62/1. maddeleri gereğince 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Bayburt Asliye Ceza Mahkemesinin 30/01/2013 tarihli ve 2010/81 esas, 2013/40 karar sayılı kararının 28/03/2013 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 29/07/2014 tarihinde TCK"nın 179/3-2 maddesinde tanımlanan trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği ve Gölbaşı( Ankara) 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/662 esas 2015/23 karar sayılı kararı ile bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verildiği, hükmün 17/02/2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine yeniden ele alınan dosyada 11.03.2015 tarih 2015/69 esas 2015/216 karar sayılı karar ile sanığın 2863 sayılı Kanunun 74/1, TCK’nın 62. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına ilişkin hükmün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine dairemizin 29.05.2019 tarih 2016/12132 esas 2019/6868 karar sayılı ile hükmün aynen açıklanması gerektiği gözetilmeksizin yeni hüküm tesis edildiği gerekçesiyle bozulmasına karar verildiği, bozma ilamına uyularak devam olunan yargılama neticesinde önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince aynen açıklanmasına dair Bayburt Asliye Ceza Mahkemesinin 10/12/2019 tarihli ve 2020/1374 Esas, 2020/35171 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Suç tarihinde, izinsiz olarak kazı yapıldığı ihbarı üzerine olay yerine intikal eden güvenlik güçlerinin sanık ..."ın park halinde bulunan aracın içerisinde oturmakta olduğunu gördükleri, sanığın arkadaşları ile birlikte alıç toplamaya geldiklerini beyan ettiği, akabinde haklarında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen temyiz dışı sanıklar ... ve ..."in ellerinde boş poşetlerle geldiklerinin, haklarındaki mahkumiyet kararı dairemizin onama ilamı ile kesinleşen temyiz dışı sanıklar ... ve ..."nin ise ... olarak bilinen kayanın arkasından boş poşetlerle çıktıklarının görüldüğü, anılan kayanın etrafında yapılan incelemede ..."ın kuzey tarafında 3-4 metre mesafede iki adet kaçak kazı çukurunun bulunduğu, bunlardan doğudakinin 3.30 metre genişliğinde, 1.10 metre derinliğinde, batıdaki ikinci çukurun ise 2.50 metre genişliğinde, 95 cm derinliğinde olduğunun, toprağın nemli olmasından dolayı kazının yeni yapıldığının belirlendiği, ayrıca olay yerinde 1 adet kazma, 1 adet kürek, 1 adet balyoz, 1 adet çekiç, 1 adet levye, 1 adet inşaat demiri ve 1 adet murç ele geçirildiği, yine kazı mahallinde ele geçirilen 5 adet sigara izmariti ile sanıklardan alınan kan numuneleri üzerinde yapılan inceleme neticesinde Jandarma Genel Komutanlığı tarafından düzenlenen raporda, temyiz dışı sanıklar ... ve Yaşar Köseden alınan kan numunesi DNA profili ile sigaralardan elde edilen DNA profilinin benzer olduğunun saptandığı anlaşılmış olup, tüm dosya kapsamı nazara alındığında, sanığın suç tarihinde piknik yaptıklarına ve alıç topladıklarına, kazı yapmadıklarına ilişkin savunmasının, olayın gelişimi, ellerinde bulunan poşetlerin boş olması, piknikte yedikleri yemeğe ilişkin sorulan sorulara bile farklı yanıtlar vermeleri nazara alındığında hayatın olağan akışına uygun ve itibar edilebilir mahiyette olmadığı, sanığın araç içerisinde gözcü olarak bulunmak suretiyle temyiz dışı diğer sanıklarla fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek, üzerine atılı kültür varlıkları bulmak amacıyla, izinsiz olarak kazı yapmak suçunu işlediği anlaşılmakla;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sanığın mahkumiyetine yeterli delil mevcut olmadığına, beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5728 sayılı Kanun ile değişik 2863 sayılı Kanunun 74/2. maddesinde düzenlenen izinsiz araştırma yapma suçu ile 2863 sayılı Kanunun 6. maddesinde belirtilen kültür ve tabiat varlıklarında, bunların koruma alanlarında, tespit ve tescil edilmiş sit alanlarında araziye fiziki müdahale teşkil etmeyen toprak üstünde veya su altında kültür ve tabiat varlıklarının araştırılmasına yönelik eylemlerin yaptırım altına alındığı, anılan Kanunun 74/1-1. cümlesinde ise sadece sit alanlarında değil, tespit ve tescil edilmemiş olsa dahi sözü edilen Kanunun 6. maddesine göre korunması gerekli taşınmaz kültür ve tabiat varlığı arz eden yerlerde izinsiz olarak gerçekleştirilen kazı eylemlerinin de yaptırım altına alındığı, somut durumda ise sanığın tarafsız arkeolog bilirkişi raporu ile 2863 sayılı Kanunun 6. maddesi kapsamında korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı niteliğini haiz olduğu belirlenen, ayrıca suç tarihinden sonra Erzurum Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğünün 25/08/2010 tarih ve 1935 sayılı kararı ile korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olarak tescil edilmesine karar verilen suça konu yerde kazı eylemine iştirak etmesi karşısında, sanığın sübuta eren eyleminin 2863 sayılı Kanunun 74/1-1. cümlesine temas eden suçu oluşturduğu gözetilmeksizin hatalı nitelendirme ile aynı Kanunun 74/2 maddesinde düzenlenen araştırma suçunun oluştuğunun kabulü ile sanık hakkında eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 326/ son maddesi gereğince ceza miktarı itibariyle sanığın kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.