Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/10264 Esas 2020/8153 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10264
Karar No: 2020/8153
Karar Tarihi: 29.06.2020

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/10264 Esas 2020/8153 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tehdit davasında, akıl hastası olan sanığın savunması için zorunlu müdafii tayin edildiği ve tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşıldığı için ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Ancak, yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline karar verilmediği için karar bozulmuştur. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlendiği ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tekrar değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, 5271 sayılı CMK’nın 325. maddesinin yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline karar verilmesini gerektirdiği hatırlatılmıştır. Kararı veren Mahkeme 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca kararı bozmuş ve yeniden yargılama yapılmasını kararlaştırmıştır.

4. Ceza Dairesi 2016/10264 E. , 2020/8153 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığı, güvenlik tedbiri uygulanması

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, akıl hastası olan sanığa 16/12/2014 tarihli ilk oturumda savunması için zorunlu müdafii tayin edilmesi ve sanığın savunmasının müdafi huzurunda alındığının anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
1-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-5271 sayılı CMK’nın 325. maddesinin; “cezaya veya güvenlik tedbirine mahkûm edilmesi hâlinde, bütün yargılama giderleri sanığa yüklenir” hükmü uyarınca yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken karşı temyiz olmadığından 2 nolu bozma nedeni yönünden 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 29/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.