Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/11126 Esas 2017/1575 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/11126
Karar No: 2017/1575
Karar Tarihi: 02.03.2017

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/11126 Esas 2017/1575 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, borçlu olmadığı konusunda bir karar istemiş, ancak mahkeme isteği reddetmiştir. Davacı bu kararı temyiz etmiş ve Yargıtay 21. Hukuk Dairesi, mahkemenin kararını bozmuştur. Ancak, Daire daha sonra bu bozma kararını kaldırmıştır. Kararın gerekçesi, mahkemenin direnme hükmüne dayandığı gerekçelerdir. Sonuç olarak, mahkemenin kararı yerinde görülmüştür ve tüm temyiz itirazları reddedilmiştir.
İlgili kanun maddeleri şunlardır:
- 6352 sayılı Yasa
- 5521 sayılı Yasaya eklenen geçici 2.maddesi

21. Hukuk Dairesi 2016/11126 E. , 2017/1575 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, Kurumca yapılan icra takibi nedeniyle borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

KARAR

Dava, ödeme emrinin iptali istemine ilişkin olup, mahkemece davanın reddine karar verildiği, hükmün Dairemizce 2015/7004 E, 2016/2213 K. ve 17.02.2016 günlü ilamı ile bozulduğu, 05/07/2012 gün ve 6352 sayılı Yasa ile 5521 sayılı Yasaya eklenen geçici 2.maddesi uyarınca yapılan incelemeye ve mahkemenin direnme hükmünde dayandığı gerekçeye göre Dairemize ait anılan bozma ilamının ortadan kaldırılması gerektiği anlaşılmıştır.
SONUÇ: 1- Mahkemece verilen direnme hükmünün yerinde bulunduğu anlaşıldığından Dairemizin mahkemenin anılan kararının bozulmasına ilişkin 17.02.2016 gün, 2015/7004 E, 2016/2213 K. sayılı ilamının KALDIRILMASINA,
2-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,

02.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.