Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/18281
Karar No: 2015/12836
Karar Tarihi: 23.06.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/18281 Esas 2015/12836 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Davalı işveren, davacı işçinin fazla çalışma iddiasını kabul etmeyerek reddetmiştir. Mahkeme ise davacının iddiasını kısmen kabul ederek fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatillerde yapılan çalışmalar için ödeme yapılmasına hükmetmiştir. Ancak Yargıtay, davacının iddialarının yeterli şekilde kanıtlanmadığına karar vererek mahkemenin kararını bozmuştur.
Kanun Maddeleri:
- İş Kanunu Madde 27: Düzenli çalışma süresi
- İş Kanunu Madde 41: Fazla çalışma
- İş Kanunu Madde 51: Kıdem tazminatı
- İş Kanunu Madde 17: İş sözleşmesinin sona ermesinin bildirimi (ihbar)
7. Hukuk Dairesi         2015/18281 E.  ,  2015/12836 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi : İş Mahkemesi
    Dava Türü : Alacak

    Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün, davalılar tarafından temyiz edilip, Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi süresi içinde davalı ... vekili Av... tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 23.06.2015 günü belirlenen saatte temyiz eden davalı ... vekili Av... geldi. Temyiz eden diğer davalı ve karşı taraftan gelen olmadı. Gelenin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafın sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü:
    1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine
    2. Davacı vekili, davacının 01/01/2010-27.07.2013 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve fazla çalışma alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalılar davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.
    Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
    Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
    Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
    İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
    Somut olayda, davacı dava dilekçesinde her gün 8,5-9 saat çalıştığını, sabah 05:30 da işe başladıklarını 14:00’a kadar çöp döktüklerini 14:30 da işlerinin bittiğini iddia etmiştir. Davacı fesih ihtarına karşı gönderdiği ..Noterliği .. yevmiye sayılı ihtarnamesinde haftanın 6 günü 8 saat çalıştığını, çoğu zaman hafta tatili izinlerini hafta içinde kullandıklarını, bazen 7 gün çalıştırıldıklarında ise almaları gereken fazla çalışmanın yarısını aldıklarını belirtmiştir.
    Davacı ihtarnamesinde belirttiği çalışma gün ve saatleriyle bağlıdır. 6 gün 8 saatlik vardiya ile çalışılması halinde 1 saat ara dinlenme süresi indirildiğinde fazla çalışma yapılmayacağı açıktır. Bilirkişinin 8 saatlik çalışmada ara dinlenme süresini 1 saat yerine yarım saat esas alması hatalıdır. Mahkemece davacının ikrarına rağmen 04:30-14:30 arası günde 10 saat, ayrıca her ay düzenli 2 hafta tatilinde çalıştığının ve haftada 13 saat fazla çalışma yaptığının kabulü hatalıdır. Davacının her ay 2 hafta tatilinde çalışmadığı, düzenli bir hafta tatili çalışması yapmadığı ihtarnamesindeki beyanlardan anlaşıldığı gibi, 6 gün çalışılan haftalarda fazla çalışma yapılmadığı açıktır. Bazen 7 gün çalışma halinde fazla çalışmaların ödendiğini beyanı karşısında davacının sadece tahakkuk bulunan aylarda fazla çalışma yaptığı anlaşılmaktadır.
    Fazla çalışma alacağı ispatlanamadığından talebin reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
    Kabule göre; fazla çalışma tahakkuk ettirilen aylarda daha fazla çalışıldığı iddiası ancak ihtirazi kayıt konulması halinde tanıkla aksi halde yazılı delille ispatlanabileceğinden bilirkişinin tahakkuk yapılan ayları dışlamak yerine mahsubu yoluna gitmesi de hatalıdır.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı Yeşil Adamlar Atık Yönetimi ve Taşımacılık AŞ. yararına takdir olunan 1.100,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak bu davalıya verilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 23/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi