Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/3262 Esas 2019/13560 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1-Sanığın savunması, müştekinin beyanı ve dosya içeriğine göre, olay tarihinde sanığın, aracı ile gelmekte olan müştekiye el etmek suretiyle onu durdurduğu, aracına çivi battığını beyan ederek hastaneye gitmek üzere aracına almasını sağladığı, bu sırada müştekinin ön koltuğa bırakmış olduğu cep telefonunu alarak araçtan indiği olayda, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun"un 142/2-h maddesi gereğince hüküm kurularak fazla ceza tayini,
2- 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- Dosya içerisinde yer alan 02.04.2015 tarihli tutanak içeriğinden, sanık kolluk görevlileri tarafından yakalandığında, olayı doğrulayarak suça konu cep telefonunun kendisinde olduğunu,arkadaşına ait evde sakladığını beyan etmesi üzerine bahse konu adrese gidilerek telefonun mağdura teslimini sağladığının anlaşıldığı, 28.04.2015 tarihli sorgusunda ise, telefonu kendiliğinden iade etmediğini beyan etmesi karşısında; gerçekleşen iade nedeniyle sanığın tekrar ifadesine başvurularak iadeyi kendisinin yapıp yapmadığı tespit edildikten sonra, sonucuna göre sanık hakkında TCK"nın 168. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin değerlendirilmesi gerekirken, eksik kovuşturma ile hüküm kurulması,
4-Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Kırıkkale 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/294 Esas – 2014/448 Karar sayılı ilamında birden fazla suçtan verilmiş cezalar olduğu nazara alınarak, bu cezalardan en ağırı olan konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilmiş 1 yıl 8 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.