MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1. Katılan karakol ifadesinde her ne kadar “suça konu telefonunun nasıl olduğunu anlayamadığı bir şekilde kaybolduğunu, kendisinin de düşürdüğünü zannederek üzerinde durmadığını ve ihbarda bulunmadığını” beyan etmiş ise de sanığın aşamalardaki çelişkili savunmaları ve mahkemece bu çelişkilerin giderilmesini teminen 21.01.2015 tarihli duruşmada sanığa sorulduğunda sanığın “kolluktaki ifadesinin doğru olduğunu, telefonu yatakhanede yastığımın altında bulduğunu, telefonu telefoncuya sattığını, bu olay nedeniyle çok pişman olduğunu ve üzerine atılı olan suçlamayı kabul ettiğini” belirtmesi karşısında, katılana telefonu nerede bırakmış olabileceği ya da en son kullanmış olduğu yer tekrar sorularak hırsızlık suçunun kamu kurum ve kuruluşlarından işlenip işlenmediğinin tespiti gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2. Kabule göre de;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 17.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.