Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/4444 Esas 2018/6606 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4444
Karar No: 2018/6606
Karar Tarihi: 10.09.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/4444 Esas 2018/6606 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sahtecilik suçunun belgede nesnel olarak aldatıcılık niteliğinin ve aldatmanın objektif olarak anlaşılması gerektiğini belirtti. Sanığın çeki sahte bir şekilde düzenlediği ancak aldatma kabiliyeti bulunmadığı için resmi belgede sahtecilik suçunun oluşmadığına karar verildi. Ayrıca, mahkeme kararı Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın iptal kararı sonrası yeniden değerlendirilmesi gerektiğine dikkat çekti.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi

11. Ceza Dairesi 2018/4444 E. , 2018/6606 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
1-)Ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 gün ve 232-250 sayılı, 09.10.2012 gün 2011/8-335 Esas 2012/1804 sayılı kararlarında da açıklandığı üzere, sahtecilik suçunun oluşabilmesi için belgenin nesnel olarak aldatıcılık niteliğinin bulunması ve aldatma keyfiyetinin belgeden objektif olarak anlaşılması gerektiği, "muhatabın hatasından, dikkatsizlik veya özensizliğinden kaynaklanan fiili iğfalin, aldatıcılık niteliğinin varlığını göstermeyeceği gözetilerek, suça konu çek aslı üzerinde heyetimizce yapılan gözlemde; 1.000 rakamının “1” kısmının “6” yapılmasının ve yazı kısmına da “altı” yazısının eklenmesinin sonradan yapıldığının ilk bakışta anlaşıldığından aldatma kabiliyetinin bulunmadığı ve resmi belgede sahtecilik suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-)Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.