MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : İstanbul Anadolu 67. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/07/2018 tarih ve 2018/3089 esas, 2019/1476 karar sayılı ilamı ile sanığın mahkumiyetine ilişkin hükmün kaldırılarak, sanığın TCK"nın 155/2, 43/1, 62/1, 52/2-4, 53. maddeleri gereğince mahkumiyetine

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin İstanbul Anadolu 67. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/07/2018 tarih ve 2018/3089 esas, 2019/1476 karar sayılı hükmüne yönelik istinaf yoluna gidilmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesinin, ilk derece mahkemesinin mahkumiyet hükmünü kaldırarak sanığın mahkumiyetine ilişkin kurduğu hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanunun 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenleme ve Yarıtay Ceza Genel Kurulu’nun 15/10/2019 tarih, 2019/364 esas ve 2019/625 karar sayılı ilamı gözetilerek, sanığın temyiz dilekçesinde hükmün hukuki yönüne ilişkin herhangi bir temyiz nedeni gösteremediği anlaşılmakla 5271 sayılı CMK"nın 298/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin REDDİNE, 24/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.