Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/893 Esas 2017/7622 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/893
Karar No: 2017/7622
Karar Tarihi: 27.11.2017

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/893 Esas 2017/7622 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi         2016/893 E.  ,  2017/7622 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Davacılar ..."e velayeten, kendi adlarına asaleten, ... ve ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... Genel Müdürlüğü ve .... aleyhine 30/12/2011 gününde verilen dilekçe ile taksirle yaralama eylemi nedeniyle haksız eylem nedenine dayalı manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın, davalı .... yönünden reddine, davalı ... Genel Müdürlüğü yönünden ise kısmen kabulüne, fazlaya ilişkin talebin reddine dair verilen 01/10/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili, davalı .... vekili ve davalı ... Genel Müdürlüğü vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    Dava, haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın davalı ... yönünden reddine, davalı ... yönünden ise kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar ve davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
    Davacılar, davalılardan ....’nin ... ’ndan çıkan toprakları çay kenarından geçen elektrik hattına yakın olacak şekilde yığdığını, müşterek çocukları ..."nın yığılan kumların üzerine çıktığını ve yere yakın olan elektrik kablosunu elleriyle tutarak her iki avuç içinde 2. Derecede yanıklar oluşacak şekilde yaralandığını, olay yerinde hiçbir uyarıcı levha olmadığını, mevcut tel örgünün yıkılmış olduğunu, toprak yığınlarından dolayı elektrik tellerinin 50 cm kadar yakın olduğunun tespit olunduğunu, davalıların gerçekleşen olayda müştereken sorumlu olduklarını belirterek, manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
    Davalılar, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
    Mahkemece, ... 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/928 esas ve 2013/276 karar sayılı dosyasından alınan bilirkişi raporu esas alınarak davanın, davalı ... yönünden reddine, davalı ... yönünden ise kısmen kabulüne karar vermiştir.
    1-Davacıların, ...’ye yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Davalının dava konusu olayda, kusurunun olup olmadığı hususunda yeterli inceleme yapılmadan ve bu hususta uzman bilirkişiden rapor alınmadan hüküm tesisi doğru olmamıştır. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
    2-Davalı ...’nin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Kamu kurumu tarafından kamu yasaları uyarınca yapılmış tesislere bakma ve o tesisleri kullanma yükümlülüğü yine kamu yasalarından doğan bir yükümlülüktür. O halde anılan nitelikteki bir kamu tesisinin gerek yapılmasındaki, gerekse kullanılması veya muhafazasındaki kusurdan doğan zararlar idari karar ve eylemlerden doğan zararlar niteliğinde bulunmaktadır. Bu zararların ödetilmesi istekleri 11/02/1959 günlü ve 17/15 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının II. bendi hükmünce tam yargı davasının konusunu oluştururlar. Bu davaların ise 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu"nun 2. maddesi hükmünce idari yargı yerinde açılması gerekir. Yargı yolu dava şartı niteliğinde olup taraflarca ileri sürülmese bile mahkemece resen (kendiliğinden) göz önünde tutulmalıdır.
    Şu halde, yargı yolu bakımından görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esasının çözümlenmesi usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (1) no"lu bentte açıklanan nedenle davacılar yararına, (2) no"lu bentte açıklanan nedenle davalılardan ... Genel Müdürlüğü yararına BOZULMASINA; bozma nedenine göre davalı ...."nin tüm ve davacıların diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve taraflardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 27/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.













    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.