Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/10865 Esas 2018/6604 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-) Sanığın 20/05/2010 tanzim tarihli ve 3.600 TL bedelli sahte olduğu iddia olunan bonoyu Menderes Yaratılmış’a vermek suretiyle üzerine atılı resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu somut olayda; sanığın kira kontratını ve senedi kendisinin yazdığını, katılan ...’in yanında annesi ve kardeşi ile birlikte geldiğini, bu kişilerin evde oturan kişiler olduğunu, Semra çalışan bayan olduğu için senede onun imzasını aldığını, imzaların kendisine ait olmadığını savunması, temyiz dilekçesinde ise, kendisinin fotokopi çektirmek için bir süreliğine dışarı çıkıp geldiğini, geldiğinde senedin imzalanmış olduğunu, imzayı katılanın atmamış olması durumunda, muhakkak yanında gelen iki kişiden birisinin atmış olduğunu beyan etmesi, kira sözleşmesindeki miktar ile senetteki miktarın aynı olması, senedi icraya koyanın ve bundan menfaati olanın evi kiraya veren Menderes Yaratılmış olması, senedin tahsilinden sanığın menfaatinin bulunduğuna ilişkin bir delil bulunmaması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından, suça konu senette atılı bulunan borçlu imzalarının katılanın yanında bulunan annesinin ve kardeşinin ya da sanığın eli ürünü olup olmadığı hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması ve bunun sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği halde eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,

2-) Kabule göre de;
a-) Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının 2 yıl olması ve adli sicil kaydında daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı 3 aydan fazla hapis cezasına mahkumiyetinin bulunmaması karşısında; sanık hakkında TCK"nın 51. maddesinde düzenlenen erteleme hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılması gerekirken bu konuda bir değerlendirme yapılmamış olması,
b-) Sanık hakkında TCK"nın 62. maddesi gereğince takdiri indirim uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
c-) 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 10.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.