Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2625 Esas 2019/13551 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2625
Karar No: 2019/13551
Karar Tarihi: 17.09.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2625 Esas 2019/13551 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesinde görülen bir davada suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan mahkumiyet hükmü verilmiş ve temyiz istemi reddedilmiştir. Ayrıca hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkumiyet hükümleri de verilmiştir ve suç'a sürüklenen çocuğa verilen cezanın artırılması gerektiğine yönelik temyiz itirazı da reddedilmiştir. Türk Ceza Kanunu'nun 119/1-c maddesi uyarınca cezanın artırılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde ile doğrudan hüküm olunan adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığı da belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/2625 E. , 2019/13551 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1. Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2. Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Dosya kapsamında yer alan tanık beyanına göre iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçuna teşebbüsün birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi nedeniyle, suça sürüklenen çocuğa verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 17.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.