Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/5474 Esas 2019/4898 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5474
Karar No: 2019/4898
Karar Tarihi: 08.07.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/5474 Esas 2019/4898 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemede yargılanan sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum olmuş ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyeti ertelenmiştir. Sanık hakkında daha önce aynı suçtan açılan bir dava bulunduğu ve verilmiş bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin olmadığı belirlenmiştir. Bu nedenle, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartları mevcut olmadığından, sanık hakkında ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmış ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülükleri ihlal etmiştir. Bu nedenle yargılamaya devam edilmiş ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Yargılamadaki işlemlerin kanuna uygun yapıldığı, iddia ve savunmaların delillerle tartışıldığı ve vicdani kanının dosyadaki belge ve bilgilerle uyumlu olduğu sonucuna varılmıştır. Kararın sonucu olarak temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası gösterilmiştir.

10. Ceza Dairesi 2017/5474 E. , 2019/4898 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine verilen mahkûmiyetin ertelenmesi

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 08/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.