7. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/17966 Karar No: 2015/12807 Karar Tarihi: 22.06.2015
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/17966 Esas 2015/12807 Karar Sayılı İlamı
7. Hukuk Dairesi 2014/17966 E. , 2015/12807 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : İş Mahkemesi Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Davalı temyizi yönünden; dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı vekilinin sunduğu temyiz dilekçesinde mahkeme kararının hangi nedenlerle bozulması gerektiğine dair temyiz nedeni bildirilmemiş olması, Dairemizce gerekçeli temyiz dilekçesi sunularak temyiz edilen dosyalarda da temyiz dilekçesinde belirtilen temyiz nedenleriyle bağlı kalınarak temyiz incelemesi yapılıyor olması ile yine mahkeme kararında Dairemizce kamu düzenini ilgilendiren ve re"sen bozma nedeni yapılmasını gerektirecek bir hata bulunmadığının anlaşılmasına göre davalı vekilinin bozma isteğinin reddine, 2-Davacı temyizi yönünden; dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine, 3-Davacı, davalı işyerinde montaj bakım şefi olarak çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından haksız sona erdirildiğini öne sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti talep etmiştir. Davalı, davacının açmış olduğu işe iade davasının reddedildiğini, bu davada sözkonusu feshin davacı işçinin kendi istifası üzerine gerçekleştiğinin tespit edildiğini, 15/06/2012 tarihli istifa dilekçesini davacının kendi iradesi ile imzaladığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hesaplanan ulusal bayram ve genel tatil alacaklarından daha makul oranda indirim yapılması gerekirken, hakkın özünü ortadan kaldıracak şekilde ve % 50 oranında takdiri indirim yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. 4-Davacı, fazla mesai yaptığını iddia etmiş olup, Mahkemece, davalı tarafından dosyaya sunulan kapı giriş çıkış kayıtlarına dayanılarak hesaplama yapan bilirkişi raporunun (C) seçeneğine itibarla hüküm kurulmuş, takdiren % 50 oranında da takdiri indirim yapılmıştır. Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda takdiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Somut olayda davacının fazla mesai alacağı kapı giriş çıkış kayıtlarına dayanarak hesaplandığından, hakkaniyet indirimi yapılmadan alacağın hüküm altına alınması gerekirken, %50 oranında hakkın özünü de zedeler oranda indirim yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. O halde davacı vekilinin temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 22/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.