... vekili avukat ... ile ... ... Bankası AŞ vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 7.4.2015 gün ve 2015/81-2015/102 sayılı hükmün taraflar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, tüketici kredisi kullanımı sırasında masraf adı altında yapılan 3350,00 TL tutarında haksız kesintinin tahsili istemi ile eldeki davayı açmıştır.
Davalı davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 2072,50 TL"nin davalıdan tahsiline, fazla istemin reddine karar verilmiş; hüküm, her iki tarafça temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK"nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2080,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı ve davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2080,00 TL"yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince tarafların temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin tarafların temyiz dilekçesinin ayrı ayrı reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle tarafların temyiz dilekçesinin ayrı ayrı REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde davalıya iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 03/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.
27,70 TL PH iade