Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/6145 Esas 2017/62 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın eylemi ile mağdurun orta (2.) derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanması nedeniyle sanığın cezasından 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesi uyarınca (1/4) oranında artırım yapan mahkemenin uygulamasında isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki (1) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi haksız bir fiilin meydana getirdiği hiddet veya şiddetli elemin etkisi altında suç işleyen kimse için verilecek cezanın dörtte birinden dörtte üçüne kadar indirim öngördüğü, bu oranlar arasındaki indirimin fiilin işleniş biçimine, sanığın hal ve davranışlarına, mağdurun söylediği kabul edilen sözlerin haksızlık içeriğinin niteliğine, adalet duygularına ve tüm dosya kapsamına uygun olarak belirlenmesi gerektiği nazara alınmadan, yasada belirtilen en üst oranda indirim yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükmün TCK"nin 52/4. maddesinin uygulandığı paragrafında yer alan "...ve ödenemeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin..." şeklindeki ibare ve bu paragraftan sonraki TCK"nin 52/4. maddesinin ve 5275 sayılı Kanun 106/3. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragraf çıkartılarak hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.