Hırsızlık - İşyeri Dokunulmazlığını İhlal - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/10145 Esas 2016/2181 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, İşyeri Dokunulmazlığını İhlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezanın türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanığın atılı suçu kabul etmemesi, olay yerinden elde edilen kamera görüntüleri üzerinde soruşturma sırasında CD çözüm tutanağı düzenlendiğinin ve bu görüntülerin de sadece katılana izlettirildiğinin,17.11.2009 tarihli inceleme raporunda ise “teşhise elverişli nitelikte görüntü elde edilmesinin mümkün olmadığını” belirtilmesi karşısında,öncelikle olay yerinden elde edilen görüntüler ile ilgili teknik donanımı yeterli başka bir laboratuvar ortamında yeniden inceleme yaptırılarak görüntülerde yer alan kişinin sanık olup olmadığının belirlenmesi ve sanıktan da bu görüntülere karşı diyeceklerinin sorulmasından sonra hukuki durumunun buna göre değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Sanık ile katılan arasında bir hukuki ilişkiye dayanan alacak-borç ilişkisi bulunup bulunmadığı araştırılarak sanık hakkında TCK"nın 144.maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisi de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu ancak herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı, işyeri dokunulmazlığını bozma suçu zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı gibi, sanığın adli sicil kaydında da sabıkasız olduğunun anlaşılması karşısında sanığın “kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurulup yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaat” ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerekirken, yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile CMK’nın 231. maddesinin uygulanmamasına hükmedilmesi,


4-Sanığın, mağdurun işyerine haksız surette elde ettiği anahtarla girerek hırsızlık yapması şeklinde gerçekleşen eyleminin, TCK"nın 142/2-d maddesinde tanımlanan hırsızlık suçuna uyduğu gözetilmeden, eylemin nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı yasanın 142/2-b-son maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
5-Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesi zorunluluğu,
6-5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar gerçeli olacağı gözetilmeden anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanığın; aynı Kanunun 53/1-c maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu nedenlerle BOZULMASINA, 19/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.