7. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/16367 Karar No: 2015/12785 Karar Tarihi: 22.06.2015
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/16367 Esas 2015/12785 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı üniversitenin harçtan muaf olmadığı halde, yanılgılı değerlendirme sonucu muaf olduğunun kabul edilmesi nedeniyle harç alınmaması yargıtay tarafından hatalı bulunmuş ancak bu durumun hükümdeki temyiz itirazlarına etkisi olmadığı için hüküm bozulmamış ve düzeltilerek onanmıştır. Toplam harç ücreti 3624,05 TL olarak belirlenmiş ve davacı tarafından ödenen 791,15 TL'lik harç mahsup edilerek kalan 2832,90 TL harç davalıdan alınarak Hazineye kaydedilmiştir. Kanun maddeleri ise; İş Kanunu, 4857 sayılı Kanun ve 2547 sayılı Kanun'un 13/j maddesi olarak belirtilmiştir.
7. Hukuk Dairesi 2015/16367 E. , 2015/12785 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : İş Mahkemesi Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve yasaca cevaz bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı vekili müvekkilinin davalıya ait işyerinde çalışırken iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı davanın reddini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, tarafların temyizi üzerine davacı temyizi bakımından, Dairemizin 11.12.2013 tarihli ilamı ile "iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiğinin dosya içeriği delillere göre sübut bulması nedeni ile kıdem ve ihbar tazminatının hüküm altına alınması gerektiği" gerekçesi ile bozulmuştur. Mahkeme bozma kararına uymuş, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücretini hüküm altına almış, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Davalı Üniversite harçtan muaf olmadığı halde 2547 sayılı Yasa"nın 13/j maddesine yanılgılı değerlendirme ile yanlış anlam verilerek harçtan muaf olduğu gerekçesi ile karar ve ilam harcından sorumlu tutulmaması hatalı olmuştur. Her ne kadar kararı davalı temyiz etmiş ise de, harç hususunun mahkemece ve kararın temyizi halinde temyiz edenin sıfatına bakılmaksızın Yargıtayca resen nazara alınması gerektiğinden aleyhe hüküm verme yasağı kapsamında değerlendirilmesi mümkün olmayan bu konuda değerlendirme yapılarak bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır. SONUÇ: Hüküm fıkrasının; “Davalı Üniversite 2547 sayılı yasanın 13/j maddesi gereğince harçtan muaf olduğundan bakiye harç alınmasına yer olmadığına” cümlesinin tümü ile hükümden çıkarılarak yerine hükmün “FAZLAYA İLİŞKİN TALEBİN REDDİNE” ilişkin kısmından sonra gelmek üzere; “Hüküm altına alınan toplam 53.052,96 TL üzerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Harçlar Tarifesine göre alınmasına gereken 3624,05 TL karar harcından, davacı tarafça yatırılan toplam 791,15 TL (37,15 TL peşin harç ve 754,00TL ıslah harcı) harcının mahsubu ile bakiye 2832,90TL harcın davalıdan alınarak Hazineye gelir kaydına,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 22.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.