18. Ceza Dairesi Esas No: 2019/6767 Karar No: 2019/12579 Karar Tarihi: 18.09.2019
Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/6767 Esas 2019/12579 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, tehdit ve hakaret suçlamalarıyla Asliye Ceza Mahkemesi'nde yargılanmış ve beraat etmiştir. Ancak, kendisini vekil ile temsil ettiren sanık yararına Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilmemiştir. Bu nedenle, mahkemenin kararı kanuna aykırıdır ve müdafiinin temyiz iddiaları kabul edilebilir bulunmuştur. Karar bu nedenle bozulmuş ve yeniden yargılama gerektirmediğinden, Beraat eden sanık kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 2. Bölümüne göre 1500 TL maktu vekalet ücretinin Hazineden alınarak sanığa verilmesine hükmedilmiştir. Kanun maddeleri ise CMK'nın 324/1 ve karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/5. ve 2. Bölümleridir.
KARAR Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, temyiz isteğinin vekâlet ücretine yönelik olduğu belirlenerek dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık yararına, CMK"nın 324/1 ve karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/5. maddeleri uyarınca vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları yerinde görülmekle, hükmün bu nedenle, BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi delaletiyle 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak “Beraat eden sanık kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 2. Bölümüne göre 1500 TL maktu vekalet ücretinin Hazineden alınarak sanığa verilmesine” ibaresinin hükme eklenmesi suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.