MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, kullanmak amacıyla uyuşturucu ve uyarıcı madde satın almak
HÜKÜM : Kullanmak amacıyla uyuşturucu ve uyarıcı madde satın almak suçundan; TCK.nın 191/2. Maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik,
Nitelikli yağma suçundan; TCK.nın 149/1-a, 168/3, 62, 53/1. Maddeleri gereğince 4 yıl 2 ay hapis, hak yoksunluğu

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

5237 sayılı TCK’nın 191. maddesinin 2. fıkrasının, 6217 sayılı Yasanın 20. maddesi ile eklenen ‘bu karar, durma kararının hukuki sonuçlarını doğurur’ düzenlemesinin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden sonra mahkemelerce, 5237 sayılı TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca ceza hükmedilmeden önce verilen tedavi ile birlikte denetimli serbestlik tedbiri kararlarının, 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddesine göre itiraza tabi durma kararlarından olup, kanun yoluna başvuruda yanılgı bu hakkı ortadan kaldırmayacağından itirazın yetkili mercii tarafından mahallinde incelenmesi olanaklı kabul edilmekle yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazları ile sınırlı yapılan incelemede;

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-Yağma suçunun silahla konutta işlendiği anlaşılıp kabul edildiğine göre, 5237 sayılı TCK"nın 149/1. madde ve fıkrasının (a) bentinin yanı sıra (d) bendinin de uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,

2-Sanığın, mağdura bıçak doğrultarak para istediği, mağdurunda korkarak 20 TL. para verdiği, sanığın mağdurun vermiş olduğu bu para ile yetinerek olay yerinden
ayrıldığının anlaşılması karşısında, suçun işleniş biçimi, olayın özelliği ve özgülenen kastı da dikkate alınarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 150/2. maddesinin uygulaması gerektiğinin gözetilmemesi,

3-Mahkumiyet hükmünün yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde öngörülen belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre yapılan değişikliğin karar yerinde yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 12.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.