MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Beraat

Defter ve belgeleri gizleme suçundan açılan kamu davasında; defter ve belgeleri isteme yazısının sanığa tebliğinden önce iş yeri adresine çıkartılan tebligatın mükellef şirketin iş yeri adresinden ayrılması ve yeni adresinin bilinmemesi nedeniyle iade edildiği anlaşıldığından, hesapların dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı Kanunun 139/2. maddesindeki istisnanın bulunduğu, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.11.1999 tarihli ve 1999/11- 273/288 sayılı içtihadında da açıklandığı üzere, defter ve belgelerin “çalındığı, kaybolduğu veya bulunmadığı” ileri sürülerek ibrazından kaçınılması hâlinde usulüne uygun tebligatın aranmasına gerek bulunmadığı, defter ve belgeleri saklama ve istendiğinde ibraz etme yükümlülüğünün mükellef şirketin yetkilisi olan sanığa ait olduğu nazara alındığında; defter ve belgelerin muhasebecide olması nedeniyle ibraz edilemediğine ilişkin savunmanın kastı ortadan kaldıran bir nedene dayanmadığı, varlığı noter tasdik kayıtları veya sair suretlerle sabit ve saklama mecburiyeti bulunan defter ve belgelerin mücbir sebep olmaksızın yasal süresinde ibraz edilmediği anlaşıldığından, yüklenen “defter ve belgeleri gizleme” suçunun unsurları itibarıyla oluştuğu gözetilmeden, sanık hakkında mahkûmiyet kararı verilmesi gerekirken, isabetsiz gerekçe ile beraat hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddeci uyarınca BOZULMASINA, 11.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.