Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1967 Esas 2018/4429 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1967
Karar No: 2018/4429
Karar Tarihi: 19.06.2018

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1967 Esas 2018/4429 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın çocuğa basit cinsel istismar, kasten yaralama ve hakaret suçlarından mahkum olduğunu belirtti. Hakaret ve kasten yaralama suçlarından verilen cezaların temyiz edilemeyeceği, çocuğa basit cinsel istismar suçundan verilen cezanın ise infaz aşamasında Anayasa Mahkemesi'nin kararının nazara alınması gerektiği ifade edildi. Kararda, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve CMUK'un 317. maddesi gözetilerek temyiz istemlerinin reddedildiği belirtildi. Kanun maddeleri ise şöyle: 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde, CMUK'nın 305/1. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı.

14. Ceza Dairesi 2015/1967 E. , 2018/4429 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜM : Çocuğun basit cinsel istismarı, kasten yaralama ve hakaret suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında hakaret ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, sanık hakkında müsnet suçlardan doğrudan tayin edilen adli para cezalarının miktarları itibariyle CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olması sebebiyle anılan hükümlerin temyizi mümkün bulunmadığından, sanık müdafii ile katılan mağdure vekilinin sözkonusu hükümlere yönelik temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafii ile katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 19.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.