5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/11226 Esas 2020/3490 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11226
Karar No: 2020/3490
Karar Tarihi: 09.03.2020

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/11226 Esas 2020/3490 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçundan mahkumiyet yerine erteleme ve müsadere cezaları verilmesine karar verdi. Gümrük İdaresi'nin davaya katılmasının hükmü temyiz yetkisi vermediği belirtildi. Sanığın temyiz talebi kabul edilerek, TCK'nun 62/1. maddesi yerine 62. maddesinin gösterilmesi hatalı bulundu ve Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal kararı nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtildi. Kaçak akaryakıtın müsaderesi yerine, yazılı şekilde hüküm tesisi kararı verildi.
5515 sayılı Yasanın 3/11. maddesi: Kaçakçılık suçunun işlendiği tarih itibarıyla yürürlükte olan diğer kanunların öngördüğü cezanın üst sınırı, beş yıldan az olmadıkça, beş yıl hapis cezasından az olamaz.
TCK'nun 62. maddesi: Hapis cezasının ertelenmesine karar verilebilmesi için, sanığın suç işlediği tarihten sonra işlenen bir suçtan dolayı hükümlü olmamış olması ve belirli bir süre içinde yeniden suç işlememiş olması gerekir.
CMK'nun 232/6. maddesi: \"Kararın niteliği ve gerekçesi, verildiği tarihi, tebliğ şeklin

7. Ceza Dairesi 2016/11226 E. , 2020/3490 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan ... İdaresi vekilinin temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi"nin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gibi katılmasına karar verilmesi de hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II) Sanık ..."nın temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibarıyla sanık ..."nın eylemine uyan 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesi uyarınca mahkumiyeti yerine, uygulama yeri bulunmayan 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
1. Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK’nun 62/1. maddesi yerine 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2. 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3. Dava konusu kaçak akaryakıtın 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1-son maddesi gereğince müsaderesi yerine yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.