Adalet Bakanlığının, 14/05/2019 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanıklar ... ve ... hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Gaziantep 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/03/2015 tarihli ve 2015/13 esas, 2015/170 sayılı kararı ile; sanık ... Bilginin mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/10/2017 tarihli ve 2016/69 esas, 2017/401 sayılı kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 23/05/2019 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanıklar ... ve ...’ın 05/02/2014 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan yargılama sonucunda, Gaziantep 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 02/06/2014 tarihli ve 2014/151 esas, 2014/541 sayılı kararıyla TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmalarına karar verildiği, kararın itiraz edilmeksizin kesinleştiği,
Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kararın kesinleşmesini müteakip Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce tedbirin infazına başlaması için gönderilen uyarılı ilk başvuru davetiyesinin 24/09/2014 tarihinde sanık ...’e, 07/11/2014 tarihinde de sanık ...’a tebliğ edilmesine rağmen, sanıkların çağrıya uymadığının Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 14/10/2014 ve 20/11/2014 tarihli yazılarıyla bildirilmesi üzerine, yargılamaya devam edildiği ve Gaziantep 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/03/2015 tarihli ve 2015/13 esas, 2015/170 sayılı kararıyla sanıklar hakkında bir ceza tayin edilmeden 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla değişik 5320 sayılı Kanunun geçici 7/2. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın yasa yolu incelemesinden geçmeksizin ... yönünden 27/04/2015 tarihinde, ... yönünden 05/05/2015 tarihinde kesinleştiği,
2- Daha sonra sanık ... hakkında 24/12/2015 tarihinde işlediği iddia edilen uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, eylemin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturduğundan bahisle Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/10/2017 tarihli ve 2016/69 esas, 2017/401 sayılı kararıyla TCK"nın 191/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, “sanığın adli sicil kaydında yer alan Gaziantep 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/03/2015 tarihli ve 2015/13 esas, 2015/170 sayılı ilamı ile sanık hakkında daha önce aynı tür suçtan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesine rağmen sanığın deneme süresi içerisinde aynı suçu tekrar işlediği” gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verildiği, hükmün yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında,
"1- Sanıklar ... ve ... haklarındaki Gaziantep 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/03/2015 tarihli ve 2015/13 esas, 2015/170 sayılı kararı yönünden yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre, her ne kadar sanıklar hakkında 6545 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 7. madde 2. fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verilmiş ise de,
6545 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 7. maddede;
"(1) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında hâlen denetimli serbestlik veya tedavi kararı uygulananlar bakımından Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesi hükümleri çerçevesinde bu tedbirlerin uygulanmasına devam olunur.
(2) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191 inci madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.
(3) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi kararı verilmiş olup da bu yükümlülükleri ihlal eden kişilerin yargılanmasına devam olunur." şeklinde düzenlemeler yer aldığı cihetle, somut olayda Gaziantep 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 02/06/2014 tarihli ve 2014/151 esas, 2014/541 sayılı kararı ile adı geçen sanıkların 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmalarına karar verildiğinin anlaşılması karşısında haklarında daha önce denetimli serbestlik ve tedavi tedbiri uygulanan sanıklar bakımından 6545 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 7. maddesi kapsamında hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşulları bulunmadığı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde,
2- Sanık ... hakkındaki Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/10/2017 tarihli ve 2016/69 esas, 2017/401 sayılı kararı yönünden yapılan incelemede,
28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 68. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191. maddesi yeniden düzenlenmiş olup, anılan maddenin 8. fıkrasında “Bu Kanunun; a) 188 inci maddesinde tanımlanan uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti, b) 190 ıncı maddesinde tanımlanan uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanılmasını kolaylaştırma, suçundan dolayı yapılan kovuşturma evresinde, suçun münhasıran bu madde kapsamına girdiğinin anlaşılması hâlinde, sanık hakkında bu madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, 5271 sayılı Kanun’un 231/6. maddesinde belirtilen şartlar aranmaksızın sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin yasal bir zorunluluk olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, Gaziantep 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/03/2015 tarihli ve 2015/13 esas, 2015/170 sayılı kararının ve Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 24/10/2017 tarihli ve 2016/69 esas, 2017/401 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
1- Sanıklar ... ve ... hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Gaziantep 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/03/2015 tarihli ve 2015/13 esas, 2015/170 sayılı kararına yönelik talebin incelenmesi:
Sanıklar hakkında, Gaziantep 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 02/06/2014 tarihli kararıyla 5560 sayılı Kanunla değişik TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca hükmedilmiş olan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararına aykırı davranması üzerine yargılamaya devam edildiği ancak sanıklar hakkında bir ceza tayin edilmeden 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla değişik 5320 sayılı Kanunun geçici 7/2. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği belirtilmişse de,
Esasen inceleme konusu olayda sanıklar hakkında 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun kapsamında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin yasal olarak mümkün olmadığı, zira 6545 sayılı Kanunla 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasında yer alan “Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191 inci madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.” şeklindeki düzenlemede açıkça belirtildiği üzere ancak hakkında daha önce denetimli serbestlik ve/veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 6545 sayılı Kanun kapsamında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiği, somut olayda olduğu gibi hakkında daha önce denetimli serbestlik ve/veya tedavi tedbiri uygulanan ancak bu tedbire aykırı davranan kişiler hakkında ise 6545 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasında yer alan "Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi kararı verilmiş olup da bu yükümlülükleri ihlal eden kişilerin yargılanmasına devam olunur." şeklindeki düzenleme uyarınca yargılamaya devam edilmesi gerektiği,
Ayrıca, CMK"nın 231. maddesinin 1. fıkrasında, "Duruşma sonunda, 232 nci maddede belirtilen esaslara göre duruşma tutanağına geçirilen hüküm fıkrası okunarak gerekçesi ana çizgileriyle anlatılır." aynı Kanun"un 232. maddesinin 6. fıkrasında, "Hüküm fıkrasında, 223 üncü maddeye göre verilen kararın ne olduğunun, uygulanan kanun maddelerinin, verilen ceza miktarının, kanun yollarına başvurma ve tazminat isteme olanağının bulunup bulunmadığının, başvuru olanağı varsa süresi ve merciinin tereddüde yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerekir." şeklinde düzenlemeler yer aldığı,
Belirtilen hükümlere göre, sanıklar hakkında, öncelikle CMK"nın 232. maddesinin 6. fıkrası gereğince, “223. maddeye göre verilen kararın ne olduğunun, uygulanan kanun maddelerinin, tayin olunan ceza miktarının ve kanun yollarına başvurmanın mümkün olup olmadığının” hiçbir tereddüte yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi, denetime imkan verecek şekilde ve başka bir kararın varlığını gerektirmeden infaza esas alınabilecek nitelikte bir hüküm kurulması; daha sonra kurulan bu hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin gerektiği,
Bu nedenle somut olayda, açıklanacak bir hüküm kurulmadan, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin de mümkün olmadığı,
Anlaşıldığından, kanun yararına bozma talebi yerindedir.
2- Sanık ...’in mahkûmiyetine dair Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/10/2017 tarihli ve 2016/69 esas, 2017/401 sayılı kararına yönelik talebin incelenmesi:
28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla değişik TCK’nın 191. maddesinin 8. fıkrasında, 188 veya 190. maddelerde tanımlanan suçlardan dolayı yapılan
kovuşturma evresinde, suçun 191. madde kapsamına girdiğinin anlaşılması halinde, sanık hakkında "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" karar verilmesi öngörülmüştür.
Belirtilen hükme göre, TCK"nın 191. maddesinin 8. fıkrası uyarınca, 28/06/2014 itibarıyla uyuşturucu madde ticareti suçundan yapılan yargılama esnasında suçun münhasıran TCK"nın 191. maddesinde tanımlanan "kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak" suçunun kapsamına girdiğinin anlaşılması hâlinde, CMK"nın 231. maddesindeki şartlar aranmaksızın, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi zorunlu olduğundan, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi yasaya aykırı olup, kanun yararına bozma talebi yerindedir.
D) Karar:
Açıklanan nedenlere göre; Gaziantep 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/03/2015 tarihli ve 2015/13 esas, 2015/170 sayılı kararının ve Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/10/2017 tarihli ve 2016/69 esas, 2017/401 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanunun 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığına iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 08.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.