22. Hukuk Dairesi 2017/7260 E. , 2018/1069 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı, davalı işverene ait işyerinde tahsildar şoför unvanı ile 27.08.2008 -11.10.2012 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdinin haksız feshedildiğini beyanla, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz
Karar, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının bulunup bulunmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; davalı taraf, çalışma dönemine ilişkin olarak 2009/11, 2010/1, 2011/3-10-11-12 ve 2012/1-2-3-4-5. ayları dışındaki tüm ayların fazla mesai ücret tahakkuku içeren ancak davacının imzasının yer almadığı ücret bordrolarını dosyaya sunmuştur. Hükme dayanak alınan raporda bilirkişi tarafından fazla çalışma tahakkuku olan ayların bankadan ihtirazi kayıtsız tahsili halinde bu aylar için daha fazla alacak iddiasının yazılı deliller ispat edilmesi gerektiği,davacının bordrolarda görünen tutarların ödenmediği yönünde bir itirazının mevcut olmadığı gerekçesiyle bu aylar dışlanmış ve tahakkuk olmayan aylar için tanık anlatımlarına göre hesaplama yapılmıştır. Oysa,mevcut delil durumuna göre davacının bordrolarda imzasının olmadığı gözetilerek, tüm çalışma dönemi için hesaplama yapılarak, bordrolarda görünen tutarların mahsubu ile fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının hesaplanması gerekmekte olup, aksi yönde yapılan işlem hatalı bulunmakla bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacının fazla çalışma süresinin hesaplanmasında da hata mevcuttur. Bilirkişi raporunda davacının fazla çalışma süresi 30.06.2010 tarihinden önce ve sonra olarak ayrı ayrı belirlenmiştir. 30.06.2010 tarihinden sonraki çalışmaların; haftanın 3 günü 08:00-14:00, haftanın 3 günü ise 08:00-23:00 saatleri arası olduğu, buna göre ise haftada 6,5 saat fazla çalışma yapıldığı kabulüyle hesaplama yapılmıştır. Oysa; 08:00-14:00 saatleri arası 6 saat çalışma yapılmakta olup, yarım saat ara dinlenme süresi düşüldüğünde günlük 5,5 saat ve 3 günde toplam 16,5 saat çalışma yapılmaktadır. Keza; 08:00-23:00 saatleri arası 15 saat çalışma yapılmakta olup, 2 saat ara dinlenme süresi düşüldüğünde 3 günde toplam 39 saat çalışma yapılmaktadır. Buna göre ise haftada toplam 55,5 saat süren mesaide, 10,5 saat fazla çalışma yapılmış olmaktadır. Buna göre fazla çalışma alacak hesaplamasındaki maddi hatalar düzeltilerek ve bordrolardaki tahakkuk tutarları mahsup edilerek yeniden hesaplama yapılması için bozma kararı verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 23/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.
