Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2013/5847 Esas 2014/4422 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/5847
Karar No: 2014/4422
Karar Tarihi: 24.06.2014

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2013/5847 Esas 2014/4422 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir eser sözleşmesinden kaynaklanan ayıplı iş bedeli alacağının yükleniciden tahsili istemine ilişkin davada Tüketici Mahkemesinin görevli olmadığına karar verdi. Taraflar arasındaki hukuki ilişki eser sözleşmesinden kaynaklandığı için Asliye Hukuk Mahkemesi'nin görevli olduğu belirtildi ve Tüketici Mahkemesinin kararı bozuldu. 4077 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun'un 3/e maddesi, tüketiciyi hazır bir mal veya hizmeti satın alarak günlük yaşamında kullanan ya da tüketen kişi olarak tanımlar. Bu tanıma göre yasa, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkilerini kapsamaktadır ve istisna sözleşmesinden doğan ilişkiler için Tüketici Mahkemeleri hükümlerinin uygulanması mümkün değildir.
Kanun Maddeleri: 4077 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun'un 3/e maddesi.

15. Hukuk Dairesi 2013/5847 E. , 2014/4422 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Sakarya 4. Asliye Hukuk Hakimliği (Tük.Mah.Sıf.)
Tarihi : 21.05.2013
Numarası : 2012/278-2013/222

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan ayıplı iş bedeli alacağının yükleniciden tahsili istemine ilişkindir Mahkemece tüketici mahkemesi sıfatıyla dava görülerek davanın kabulüne karar verilmiş, verilen bu karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
4077 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesinde tüketici, “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Bir başka deyişle yasa kapsamına, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri alınmıştır. Aksi bir yorumun kabulü, üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi 4077 sayılı yasa kapsamında kalmasını ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıklara da Tüketici Mahkemelerinde bakılmasını gerektirir ki, bunun yasanın amacına aykırı olduğu açıktır. Buna göre istisna sözleşmesinden doğan ilişkileri de 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 26.2.2003 gün ve 2003/15-127 E., 2003/102 K. sayılı kararında bu husus belirtilmiştir. Somut olayda taraflar arasındaki hukuki ilişki eser sözleşmesinden kaynaklandığından, yerel mahkemece görevsizlik kararı verilerek davaya Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekirken, 4077 sayılı Yasa uygulanarak Tüketici Mahkemesi sıfatıyla bakılıp, esası hakkında karar verilmesi yerinde görülmemiş kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının temyiz itirazının incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 24.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.