Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2670 Esas 2019/4864 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2670
Karar No: 2019/4864
Karar Tarihi: 08.07.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2670 Esas 2019/4864 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak daha önce aynı suçtan dolayı verilip kesinleşmiş tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri bulunmuyordu. Bu nedenle, ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan sanık bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal etmiş ve yeniden yargılanarak mahkum edilmiştir. Yargılama süreci yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterildiği ve eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği saptandığı için, temyiz itirazları reddedilmiştir.
6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartları bulunmadığından, sanık hakkında ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmış ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal etmesi üzerine yeniden yargılanarak mahkum edilmesi, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun görülmüştür.

10. Ceza Dairesi 2017/2670 E. , 2019/4864 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 08/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.