Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6005 Esas 2018/6540 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6005
Karar No: 2018/6540
Karar Tarihi: 11.07.2018

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6005 Esas 2018/6540 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin sahte belge düzenleme suçundan ve defter ve belgeleri ibraz etmeme suçundan mahkum edildiğini ve sanığın temyiz itirazlarının reddedildiğini açıklamıştır. Ancak mahkeme, sanığın 2007 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan mükerrer şekilde mahkum edildiğini belirtmiştir. Anayasa Mahkemesinin iptal kararı göz önüne alınarak, mahkeme kararının düzeltilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. ve 58/6. maddeleri, 43. madde ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2016/6005 E. , 2018/6540 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Sahte belge düzenleme suçundan; Mahkumiyet Defter ve belgeleri ibraz etmeme suçundan;Mahkumiyet
A) “Defter ve belgeleri ibraz etmeme” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 E-K. sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
B) “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 E.-K. sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura düzenleme eyleminin zincirleme suç oluşturduğu ve sanık hakkında TCK"nın 43. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
2007 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan açılan kamu davasında; kararın gerekçesinde sanığın “sahte fatura kullanma” suçunu işlediği kabul edildiği halde, hüküm fıkrasında suç adının “sahte fatura düzenleme” olarak yanlış yazılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasının “B” bendindeki “DÜZENLEME” ibaresinin çıkarılıp, yerine “KULLANMA” ibaresinin yazılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.