Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/6002 Esas 2018/1035 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde çalışırken baskı ve huzursuzluktan dolayı iş akdini haklı nedenle feshettiğini belirterek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, ulusal bayram genel tatil ve fazla çalışma alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının mazeret bildirmeden devamsızlık yaptığını ve başka işyerinde çalışmaya başladığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla çalışma alacağının hesaplanmasına ilişkin uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde şoför olarak çalıştığını, net 1000.00 TL maaş ile 20.00 TL yol-yemek ücretini aldığını beyan etmiştir. Dinlenen ..., maaşa ek olarak şehir içi ve şehirler arası seferlerde sefer başına yemek ücreti verildiğini, bunun dışında prim gibi başka bir ücret ödenmediğini, davalı ... ... ise, maaşa ek olarak yol ve yemek parası verildiğini, her işe gittiklerinde bu yol ve yemek parasının harcırah olarak ödendiğini beyan etmişlerdir. Bu durumda davacıya maaşına ek olarak harcırah adı altında yol ve yemek parasının ödendiği anlaşılmaktadır. Buna rağmen hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının maaş+sefer prim sistemi ile çalıştığından bahisle normal ücretini sefer ücretinin içinde aldığı kabul edilerek fazla çalışma ücretinin davacıya ödenmeyen sadece %50 zam nispetine göre hesaplanması hatalı olmuştur. Tanık beyanlarından da anlaşıldığı üzere davacıya yapılan ödeme harcırah adı altında yol ve yemek ücreti olup sefer prim ödemesi olarak kabul edilemez. Bu nedenle fazla çalışma ücretinin %150 zam nispetine göre hesaplanması gerekirken saat ücretinin %50 zamlı miktarına göre hesaplanması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.