
Esas No: 2016/998
Karar No: 2017/7530
Karar Tarihi: 22.11.2017
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/998 Esas 2017/7530 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 27/05/2014 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 21/10/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, hizmet kusuru nedeniyle kurum tarafından ödenen tazminatın rücuen tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, dava dışı Nuri Babayiğit ve dava arkadaşları tarafından ... Devlet Hastanesinde, tedavi sırasında hizmet kusuru işlendiği iddiasıyla Sağlık Bakanlığı aleyhine açılan manevi tazminat davasında, davanın kısmen kabulüne ilişkin ... 2. İdare Mahkemesinin 2010/1392 esas 2012/1154 sayılı kararının icraya konulması ile davacı kurum bütçesinden ... İcra Müdürlüğünün 2013/817 esas sayılı takip dosyasına, 02/05/2013 tanzim tarihli ödeme emri belgesi ile 28-29/05/2013 tarihlerinde ödeme yapıldığını, ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/659 esas, 2013/502 sayılı kararıyla, davalının asli kusurlu olarak suçu sabit görüldüğünü ve davalının mahkumiyetine karar verildiğini belirterek, uğranılan zararın davalıdan rücuen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ise davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, 03/05/2009 tarihli bilirkişi raporu da dikkate alınarak davalı doktorun, zararın meydana gelmesine yönelik herhangi bir kusurunun bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, dava konusu olaya ilişkin olarak davalı hakkında ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 2011/659 esas ve 2013/502 karar sayılı dosyasında, davalı hakkında taksirle ölüme sebebiyet verme suçundan mahkumiyet kararı verildiği, dosyanın temyiz incelemesinde, anılan kararın, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 25/10/2017 tarihli ve 2016/2538 esas, 2017/7940 karar sayılı ilamı ile davalı yönünden bozulduğu anlaşılmaktadır.
818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 53. (6098 sayılı TBK’nın 74.) maddesi gereğince hukuk hâkimi ceza mahkemesinin kararı ile bağlı değilse de; ceza mahkemesince belirlenecek maddi vakıalar hukuk hâkimi yönünden de bağlayıcıdır. Bu nedenle; ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/659 esas, 2013/502 karar sayılı ceza dosyasının sonucu ve kesinleşmesi beklenmeli ve varılacak sonuca göre yapılacak değerlendirme ile birlikte iş bu dava hakkında karar verilmelidir.
Mahkemece yukarıda açıklanan hususlar gözetilmeden karar verilmesi doğru bulunmamış, temyiz edilen kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına 22/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.