Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/3622 Esas 2018/19572 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3622
Karar No: 2018/19572
Karar Tarihi: 13.12.2018

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/3622 Esas 2018/19572 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edildi. Mahkeme, hükmün açıklanmasına neden olan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alınmış olması nedeniyle dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiğini belirtti. Ayrıca, sanık hakkında yapılan haksız tahrik indiriminin yeterli olmadığı ve Anayasa Mahkemesi'nin kararı nedeniyle sanığın hukuki durumunun tekrar değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Bu nedenlerle, hüküm bozuldu ve dosya uzlaştırma bürosuna gönderildi. 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleri ile 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi hakkında detaylı bilgi verildi. Ayrıca, TCK'nin 29. maddesi ve Anayasa Mahkemesi kararı hakkında da bilgi verildi.
3. Ceza Dairesi         2018/3622 E.  ,  2018/19572 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,
    1) Hükmün açıklanmasına neden olan TCK"nin 106/1-1.cümle maddesine göre hükmedilen tehdit suçunun, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma kapsamına alınmış olması gözetilerek, 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK" nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması karşısında, anılan hüküm yönünden uzlaştırma işleminin olumlu sonuçlanmış olması durumunda, sanığın denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesi lüzumu,
    2) Sanık hakkında TCK’nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik indirimi yapılırken, mağdurdan kaynaklanan hareketlerin haksızlık içeriği dikkate alınıp, asgari oranda haksız tahrik indirimi yapılması yerine haksız tahrik indiriminin (1/2) oranında yapılması suretiyle eksik cezaya hükmolunması,
    3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakları saklı kalmak kaydı ile BOZULMASINA, 13.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.