MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar yönünden; davalı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, yoksulluk nafakasının reddi ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Türk Medeni Kanununun 166/1-2. maddesi uyarınca boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir.
Mahkemece boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davalı kadının ortak konutu terk etmesi, davacı erkeğin de kendisi ve yakınlarının eşine karşı sözlü ve fiziki şiddet uygulaması nedeniyle ağır kusurlu olduğu kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de davalı kadının kusurlu bir davranışının varlığı ispat edilemediği, davacı erkeğin de eşine sözlü ve fiziksel şiddet uygulamasından sonra tarafların biraraya geldikleri, evlilik birliğinin devam ettiği, bu tarihten sonra davacı erkeğin kusurlu bir davranışının varlığının ispat edilemediği anlaşılmaktadır.Affedilen veya hoşgörü ile karşılanan olaylar boşanma hükmüne esas alınamaz. Gerçekleşen bu durum karşısında, her iki tarafta kusursuzdur. Bu durumda, davacı erkeğin davasının reddi gerekirken, yetersiz gerekçe ile kabulü ile boşanmaya karar verilmesi doğru bulunmamıştır. Ne var ki, boşanma hükmü temyiz edilmediğinden bozma sebebi yapılmamış, yanlışlığa işaret edilmekle yetinilmiştir.
2-Davalı kadının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
3-Davacı erkeğin temyiz sebeplerine hasren yapılan incelemeye gelince;
Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere, tarafların boşanmayı gerektirecek kusurları bulunmamaktadır. Boşanma sonucu maddi ve manevi tazminata hükmedilebilmesi için tazminat yükümlüsünün kusurlu, talep eden eşin ise kusursuz veya diğerine göre daha az kusurlu olması gerekir (TMK m. 174/l-2). Durum böyleyken davacı erkeğin kusurlu olduğunun kabulü ve bu hatalı kusur belirlemesine göre davalı kadın lehine maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi isabetsiz olmuş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre dayalı kadının tazminatların miktarına yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 136.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcını yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.14.09.2017 (Per.)