Cinsel saldırı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - konut dokunulmazlığının ihlali - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/12527 Esas 2021/2285 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, konut dokunulmazlığının ihlali, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kasten yaralama ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup bu kapsamda sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve kasten yaralama suçlarından doğrudan tayin edilen 3.000 TL ve 2.000 TL adli para cezaları kesin olup, temyizi mümkün bulunmadığından, sanığın anılan hükümlere yönelik temyiz talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 102/1. maddesinde düzenlenen cinsel saldırı suçunun soruşturma ile kovuşturmasının şikayete tabi olduğu ve kovuşturma evresinde sanıktan şikayetçi olarak kamu davasına katılan ...’ün, mahkemece kurulan mahkumiyet hükmünün sanık tarafından temyiz edilmesinin ardından dosyaya sunduğu 22.05.2014 havale tarihli dilekçeyle şikayetinden vazgeçip, sanığın da aynı günlü dilekçeyle şikayetten vazgeçmeyi zımnen kabul ettiği anlaşıldığından, vaki feragat nedeniyle davanın düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, vaki şikayetten vazgeçme nedeniyle bu suçtan açılan kamu davasının 5237 sayılı TCK"nın 73/4 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Cinsel saldırı suçunun işlendiği sırada ve eylemle sınırlı süreyle katılanın iradesiyle hareket etme imkanının ortadan kaldırılmasının kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturmayacağı, kişinin vücudunun suçun konusu olması sebebiyle katılanın hareket etme özgürlüğü ortadan kaldırılmadan bu suçun işlenemeyeceği ve sanığın cinsel saldırı eylemi dışında katılanın hürriyetini kısıtlayan başka bir eylemi bulunmadığı nazara alındığında, kanuni unsurları itibarıyla oluşmayan müsnet suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.