Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/6186 Esas 2018/19559 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan hükmolunan hapis cezasına yönelik kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Müştekiden kaynaklanan herhangi bir haksız hareketin bulunmadığının, müştekinin soruşturma aşamasındaki beyanları ile tanıklar Hikmet ve Mehmet Ali"nin soruşturma aşamasında alınan beyanlarıyla sabit olduğu halde, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince haksız tahrik hükümleri uygulanarak eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
b) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1 ve 86/3-e maddeleri uyarınca belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezasının, TCK"nin 87/1-d maddesi uyarınca bir kat artırılmasıyla 2 yıl 12 ay hapis cezası olarak belirlenmesinden sonra, aynı maddenin son fıkrası uyarınca 5 yıl hapis cezasına hükmedilmesi yerine, denetime imkan vermeyecek şekilde TCK"nin 87/1-d-son maddesi uyarınca doğrudan 5 yıl hapis cezası verilmesi, sonuca etkili olmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 2) Sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna Muhalefet Etme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;

Sanık hakkında verilen hapis cezası yönünden Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Suç tarihinde yürürlükte bulunan 6136 sayılı Kanun"un 13/1. maddesinde öngörülen temel adli para cezasının 5252 sayılı Kanun"un 5/2. maddesi uyarınca 450 TL olduğu gözetilmeden, sanığın aleyhine olacak şekilde suç tarihinde yürürlükte olmayan 5728 sayılı Kanun ile değişik 13/1. maddesi uyarınca fazla adli para cezası tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükmün 2-b fıkrasının 6136 sayılı Kanun"un 13/1 maddesinin uygulandığı paragrafından "30 gün" ifadesinin çıkarılıp yerine "450 TL" ifadesinin eklenmesi, hükmün TCK"nin 62. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafından "500 TL" ifadesinin çıkarılıp "375 TL" ifadesinin eklenerek diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.