Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/6210 Esas 2018/19533 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6210
Karar No: 2018/19533
Karar Tarihi: 13.12.2018

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/6210 Esas 2018/19533 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Ceza Dairesi tarafından incelenen bir hüküm mahkumiyetle sonuçlanmıştır. Ancak, temyizde itiraz edilen hususlar görüşüldükten sonra mahkeme kararı bozulmuştur. İlk olarak, sanığın suçu işlediği anlaşıldığı için cezasının 5 yıldan az olamayacağına ve bu nedenle sanığın istinabe suretiyle sorguya çekilemeyeceğine dikkat çekilmiştir. İkinci olarak, hükümde uygulanacak madde numarası yanlış yazılmıştır. Üçüncü olarak, haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasında TCK'nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi dikkate alınarak asgari oranında (1/4) indirim yapılması gerektiği halde, yazılı şekilde (2/4) oranında indirim yapılmıştır. Son olarak, sanığın kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyeti Anayasa Mahkemesi tarafından yayımlanan bir iptal kararı da gözetilerek değerlendirilmemiştir. TCK'nin 53/1. maddesi uyarınca hak yoksunluklarının belirlenmediği için mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c ve 87/1-son maddeleri, 5271 sayılı CMK'nin 196/2, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8

3. Ceza Dairesi 2018/6210 E. , 2018/19533 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın eylemine uyan, 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c 87/1-son maddeleri uyarınca, cezasının 5 yıldan az olamayacağı anlaşıldığından 5271 sayılı CMK"nin 196/2 maddesi gereğince istinabe suretiyle sorguya çekilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2) Kurulan hükümde uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nin 87/1-c-son maddesi yerine 87/1-3 son olarak hatalı gösterilmesi,
3) Sanık hakkında, ilk haksız hareketin kimin tarafından yapıldığının belirlenememesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/10/2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 2002/367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, TCK"nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi de dikkate alınarak asgari oranında (1/4) indirim yapılması yerine yazılı şekilde (2/4) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini,
4) Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarına karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına 13.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.