Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13795 Esas 2020/6060 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13795
Karar No: 2020/6060
Karar Tarihi: 17.11.2020

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13795 Esas 2020/6060 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sevk ve idaresindeki motosikletle seyir halindeyken dolmuşun önünden geçerken yaya kazasına sebebiyet vermiştir. Kazazedeki yaralanmalar sonrası hastaneye kaldırılan kişi yaşamını yitirmiştir. Mahkeme, sanığın kusurlu olduğunu kabul etmiş ve taksirle öldürme suçu nedeniyle cezalandırmıştır. Ancak, temel ceza belirlenirken TCK'nın 61/1-m(g) ve (f) maddelerine uygun hareket edilmediği gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Hüküm fıkrasından, \"failin güttüğü amaç ve saiki\" ibaresi çıkarılmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nın 85/1, 61/1-m(g) ve (f), 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2019/13795 E. , 2020/6060 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1. maddesi gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın sevk ve idaresindeki motosikletle gündüzün bölünmüş yolda seyri sırasında kaza mahalli olan durak önüne geldiğinde yolcu indiren dolmuş ile kaldırım arasındaki boşluktan geçmek isterken dolmuştan henüz inen yayaya çarpması sonucu yaralanan yayanın tedavi gördüğü hastanede hayatını kaybettiği, sanığın görüş alanını kontrol altında bulundurması, ön ilerisinde duraklar halde bulunan dolmuş nedeniyle etkili tedbir alması ve seyrine istikamet şeridini takiben uygun bir anda devam etmesi gerekirken bu hususlara riayet etmeden dolmuşun sağından geçmesi sebebiyle tam kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın kazazedenin hastaneden taburcu olduktan sonra vefat ettiğine bu nedenle ölümle olay arasında illiyet bağı bulunmadığına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" ve (f) bendinde yer alan ""failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı"" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz sebepleri bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (A-2) ile numaralandırılan paragrafındaki “failin güttüğü amaç ve saiki” ibaresinin hükümden çıkarılmak suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.