MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği, dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan beraat,
Sanıklar ..., ... hakkında dolandırıcılık suçundan beraat

Sanık ..."ın vaki duruşmalı inceleme isteminin, koşulları oluşmadığından 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi gereğince REDDİNE karar verilip duruşmasız incelenerek gereği görüşüldü;
A-Sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen beraat hükmüne yönelik Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın yüklenen suçu işlediğinin sabit olmadığı mahkemece dosya içeriğine uygun biçimde gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA,
B-Sanıklar ... ve ... hakkında kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçundan verilen mahkumiyet; nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise,

1-Suç tarihinde Çankırı ili Ilgaz ilçesi ... İlköğretim Okulunda sınıf öğretmeni olarak görev yapan sanık ..."un görev mahalline gitmemek için, 24.08.2006 tarihinde Kızıltepe Devlet Hastanesine götürdüğü oğlu ... ... aynı hastanede çocuk hastalıkları uzmanı olarak görev yapan sanık doktor ... ile anlaşarak fiiliyatta hastanede yatmadıkları halde kendi refakatinde yetmişbeş gün süreyle yatarak tedavi görmesini sağladıkları şeklinde gerçekleştiği iddia ve kabul edilen olayda; suça konu hastane giriş kağıdı, tedavi evrakı, hasta tabelası, çıkış kâğıdı ila tıbbi müşahade ve muayene kâğıtlarının incelenmesinden; 20.05.2005 doğumlu olan, olay esnasında 15 aylık civarında olan ve hasta sevk kağıdında "gastroenterit” teşhisiyle, babası refakatinde hastaneye yatışı sanık doktor ... tarafından uygun görülen küçüğün ishal, kusma ve solunum sıkıntısı nedeniyle hastaneye başvurduğu, "gastroenterit, pnomoni ve akut/allerjik bronşit” şüphesiyle hastaneye yatırıldığı, çıkış özetinde PA CA grafisinde pnömoni bulguları saptandığı; tabela kağıdında kullanılan ilaçların isim ve dozajlarının yazıldığı anlaşılmakla; sanık ..."ın, yatış, teşhis ve tedavinin usulüne uygun olduğunu, sanık ..."ın refakatçi olarak hastanede kalmasından klinikte yatarak tedavi gören diğer çocuk annelerinin rahatsız olduğunu, evinin hastane karşısında olduğunu beyan eden diğer sanık ..."ın isteği üzerine çocuğun geceleri hastanede kalmadan tedavi görmesine izin verdiğini, bunun usule aykırı olmadığını, prosedür dahilinde olduğunu savunması; diğer sanığın bu savunmayı teyit eder nitelikteki savunması ve kovuşturma aşamasında tanık olarak dinlenen hemşirelerin, hastanın getirilip götürüldüğüne ilişkin beyanları dikkate alındığında; tedavi kağıtlarında çektirildiği beyan edilen akciğer grafilerinin de temin edilerek tüm tıbbi belgelerin Adli Tıp Kurumuna tevdi edilip, sanık ..."ın oğlu ... ... ilk muayenesi neticesinde elde edilen bulguların, hastaneye yatırılması için yeterli olup olmadığı, sonraki tetkiklerin ve tedavi sırasında kullanılan ilaçların ve tedavi süresinin teşhis ile uyumlu olup olmadığı konusunda rapor alındıktan sonra, teşhis tedavinin gerçek olduğunun anlaşılması halinde suç kastının ne şekilde oluştuğunun tartışılması, uyumsuz olması halinde ise sanıkların eylemlerinin bir bütün olarak görevi kötüye kullanma suçunu teşkil edip etmeyeceğinin karar yerinde tartışılması, sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayini yerine eksik araştırma ve inceleme ile hükümler kurulması;
2-Kabule göre; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,


Bozmayı gerektirmiş, sanık ..., sanıklar müdafileri ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 11.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.