5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/34979 Esas 2020/9037 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/34979
Karar No: 2020/9037
Karar Tarihi: 30.06.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/34979 Esas 2020/9037 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Nakil aracının müsaderesi kararına yönelik yapılan temyiz talebinde suça konu eşyanın hacim olarak miktarı itibarıyla ağırlık oluşturmadığı ve nakil aracının müsadere edilmesinin hakkaniyete uygun olmadığı anlatılmaktadır. Sanık hakkındaki mahkumiyet kararına yönelik yapılan temyiz talebinde ise 5237 sayılı TCK'nin bazı hükümlerinin iptal edilmesi, 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun'un 3/22 maddesine eklenen düzenleme, suça konu eşyanın gümrüklenmiş değerinin tespit edilmesi gerekliliği ve etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale gelmesi nedeniyle kararın bozulması gerektiği ifade edilmektedir. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nin 7. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 63. maddesi ve 5607 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gösterilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2019/34979 E. , 2020/9037 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre,
1-Nakil aracının müsaderesi kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Suça konu eşyanın miktarı itibarıyla hacim olarak ağırlıklı bölümü oluşturmadığı gibi nakil aracının değerleri karşılaştırıldığında nakil aracının müsadere edilmesinin hakkaniyete eşya ve aykırı olacağı anlaşıldığından müsadere şartlarının oluşmadığı gözetilmeksizin nakil aracının müsaderesine karar verilmesi,
2-Sanık hakkındaki mahkumiyet kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
1-24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
2-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"nun 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Kanun’nun 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"nun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, suça konu eşyanın suç tarihindeki gümrüklenmiş değeri tarafsız ve bağımsız bilirkişi vasıtasıyla tespit edilmek suretiyle;5237 sayılı TCK" nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın ve malen sorumlu vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 30/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.